Σαν σήμερα, στις 17 Φεβρουαρίου του 1600, καίγεται στην πυρά ο «αιρετικός» Τζορντάνο Μπρούνo, ένας φιλόσοφος, κοσμολόγος και αποκρυφιστής που αρνείται να αποκηρύξει τη δική του θρησκεία, την επιστήμη και τη φιλοσοφία.
Το Μνημείο του Τζορντανο Μπρουνο στην καρδιά της Ρώμης στέκεται εκεί για να υπενθυμίζει την μετάνοια των ανθρώπων που τον κατηγόρησαν και τον καταδίκασαν σε θάνατο. Εκείνος, αν και απεικονίζεται περίπου ως μοναχός, τα ρούχα του μάλλον αναδεικνύουν ένα μυστηριώδες άνθρωπο, ίσως ακόμη και ένα Μάγο. Και παρά τα αρκετά συγγράμματα που υποστηρίζουν το αντίθετο, υπάρχουν αρκετές ενδείξεις πως ο Τζορντανο Μπρουνο ήταν ένας εμπνευσμένος άνθρωπος που με τις ιδέες του τρομοκρατούσε τις παγιωμένες απόψεις του Χριστιανισμού.
Το επικίνδυνο – για την Καθολική Εκκλησία και τον ίδιο- έργο του, συνδυάζει αστρονομικές ιδέες για ένα άπειρο και ομοιογενές σύμπαν, πανθεϊστικά πιστεύω, καθώς και την τέχνη της απομνημόνευσης.
Γεννιέται στη Νόλα της Ιταλίας, το 1548, και σε ηλικία μόλις 11 ετών μετακομίζει για σπουδές στη Νάπολι, όπου εντάσσεται στο Τάγμα των Δομινικανών, και το 1572 γίνεται ιερέας. Παράλληλα, αναπτύσσει ένα μοναδικό και ιδιαίτερα πολύπλοκο μνημονικό σύστημα, το οποίο βασίζεται στην οργάνωση της γνώσης, και καλείται να το παρουσιάσει ενώπιον του Πάπα, ο οποίος τον τιμά για την εξέχουσα ικανότητά του. Ωστόσο, ο Τζορντάνο Μπρούνο έχει μια κακή συνήθεια: σκέφτεται ελεύθερα.
Γεννιέται στη Νόλα της Ιταλίας, το 1548, και σε ηλικία μόλις 11 ετών μετακομίζει για σπουδές στη Νάπολι, όπου εντάσσεται στο Τάγμα των Δομινικανών, και το 1572 γίνεται ιερέας. Παράλληλα, αναπτύσσει ένα μοναδικό και ιδιαίτερα πολύπλοκο μνημονικό σύστημα, το οποίο βασίζεται στην οργάνωση της γνώσης, και καλείται να το παρουσιάσει ενώπιον του Πάπα, ο οποίος τον τιμά για την εξέχουσα ικανότητά του. Ωστόσο, ο Τζορντάνο Μπρούνο έχει μια κακή συνήθεια: σκέφτεται ελεύθερα.
Η κοσμολογική του αντίληψη ξεπερνά, όχι μόνο το δόγμα της Εκκλησίας, αλλά και το ριζοσπαστικό μοντέλο του Κοπέρνικου, καθώς αρνείται τον ηλιοκεντρισμό και αντιλαμβάνεται τον Ήλιο ως ένα μόνο από τα άπειρα κινούμενα ουράνια σώματα.
Ένα από τα μεγαλύτερα πεδία ενασχόλησής του ήταν η Αστρονομία, καθώς τον ενδιέφεραν οι θεωρίες του Κοπέρνικου αλλά και πολλών ακόμη. Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματά του ήταν η επέκταση του Κοσμολογικού Μοντέλου του Κοπέρνικου. Σύμφωνα με τον Τζορντάνο Μπρούνο, τα άστρα δεν είναι τίποτε άλλο παρά Ήλιοι που βρίσκονται σε μεγαλύτερη απόσταση από την Γη και περικυκλώνονται από συγκεκριμένους Εξωπλανήτες.Ο Μπρούνο πίστευε επίσης πως το Σύμπαν είναι άπειρο και δεν διαθέτει κέντρο.
Απεικόνιση της Πτολεμαικής Γεωκεντρικής έννοιας του Σύμπαντος.
Είναι ο πρώτος Ευρωπαίος που κοιτάει τα αστέρια και τα βλέπει ως ήλιους. Επιρροές του είναι η αραβική αστρολογία, ο νεοπλατωνισμός και ο ερμητισμός της Αναγέννησης, ενώ διαβάζει με μεγάλο πάθος για τη φιλοσοφία τα έργα του Θωμά Ακινάτη, του Ερμή του Τρισμέγιστου, του νεοπλατωνιστή Μαρσίλιο Φιτσίνο, του Νικόλαου της Κιούζα και του Αβερρόη, με τον οποίο ταυτίζεται στην ιδέα για ένα «παγκόσμιο μυαλό».
Εγραψε για την Μαγεία, ένα θέμα που ερχόταν σε σύγκρουση με τις πεποιθήσεις της Εκκλησίας. Αφού ήταν Δομινικανός Μοναχός, υποτίθεται πως θα έπρεπε να εναντιώνεται σε όλες αυτές τις υπερφυσικές πεποιθήσεις, όμως αντίθετα εκείνος δημιούργησε ένα βιβλίο που θα μπορούσε να είναι το προσωπικό του Μανιφέστο, αναλύοντας το μαγικό σύστημα στο οποίο πίστευε. Ο Μπρούνο θεωρούσε πως η Μαγεία βασιζόταν σε Φαντασιακές εικόνες και επικλήσεις, ενώ θεωρούσε πως ο ίδιος ήταν ένας καλλιτέχνης της μνήμης, του οποίου οι εικόνες των πλανητών θεωρήθηκαν η ποίηση των εικαστικών τεχνών.
Ο Τζορντάνο Μπρούνο πίστευε πως οι εικόνες που δημιουργούσε εισχωρούσαν στο πνεύμα, το αστρικό σώμα ή την ψυχή του ανθρώπου. Σύμφωνα με τα κείμενά του, ο ίδιος εξασκήθηκε στην δημιουργία αστρικών δεσμών που ονόμαζε vincula.Στην Μαγεία, είχαν σημασία κατά την διάρκεια των επικλήσεων, όπως για παράδειγμα στην δημιουργία ερωτικού δεσμού που ήταν γνωστός ως supreme. Θεωρούσε, πως όλοι οι δεσμοί σχετίζονταν με την επιθυμία και τον Έρωτα, και έτσι συμπέρανε πως υπάρχουν τρεις πύλες τις οποίες θα πρέπει να περάσει ένας άνθρωπός για να επιτύχει στις Μεταφυσικές τέχνες.
Απεικόνιση μίας από τις πολύπλοκες «μνημονικές» συσκευές του Τζορντάνο Μπρούνο.
Κάπως έτσι, ο Μπρούνο αρχίζει να αμφισβητεί το θεολογικό δόγμα, και αναπτύσσει ένα πανθεϊστικό υλοζωιστικό σύστημα το οποίο, ναι μεν αποδέχεται τη ύπαρξη του θεού, αλλά αντιβαίνει απόλυτα στις χριστιανικές τριαδικές πεποιθήσεις.
Όπως θα ομολογήσει αργότερα, κάνει μια μάλλον «άτακτη» μοναστική ζωή: δύο φορές αφαιρεί τα αγαλματίδια Αγίων, αφήνοντας μόνο το σταυρό, ενώ διδάσκει αμφιλεγόμενες θεολογικές ερμηνείες στους μαθητές του. Κατηγορείται πως υπερασπίζεται την αίρεση του αρειανισμού και κρύβει κάτω από το στρώμα του απαγορευμένα κείμενα του Έρασμου.
Βλέποντας τη «θεϊκή νέμεση» να πλησιάζει, ο Μπρούνο εγκαταλείπει τη Νάπολι και ξεκινά τις περιπλανήσεις του, που θα τον φέρουν στις σπουδαιότερες πόλεις της Ευρώπης. Πηγαίνει στη Γενεύη, όπου θα αφοριστεί, θα απογοητευτεί με το δογματισμό των καλβινιστών και θα φύγει για τη Γαλλία.
Στη Λυών, στην Τουλούζ, όπου γίνεται λέκτορας φιλοσοφίας, και μετά στο Παρίσι, όπου δίνει διαλέξεις και αποκτά μεγάλη φήμη, λόγω του αξιοθαύμαστου ταλέντου του στην απομνημόνευση. Αποκτά την εύνοια του βασιλιά Ερρίκου ΙΙΙ και άλλων ισχυρών Γάλλων, και γράφει ασταμάτητα.
Ο Ερρίκος ΙΙΙ στέλνει τον Τζορντάνο Μπρούνο στην Αγγλία, όπου αποτυγχάνει να γίνει καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και αρχίζει να προκαλεί την κοινή γνώμη με τις αμφιλεγόμενες ιδέες του και τον έντονα σαρκαστικό του τρόπο. Δέχεται επίθεση από τον εξοργισμένο όχλο και εγκαταλείπει το Λονδίνο, αυτή τη φορά για τη Γερμανία.
H πιο πρώιμη απεικόνιση του Μπρούνο βρέθηκε χαραγμένη το 1715 στην Γερμανία.
Στο Βίτενμπεργκ, δίνει διαλέξεις πάνω στον Αριστοτέλη, αλλά όταν τα ιδεολογικά ρεύματα της Γερμανίας θα μετατοπιστούν, αναγκάζεται να φύγει για την Πράγα. Εκεί, θα αφοριστεί από τους Λουθηρανούς και το 1591 θα βρεθεί στη Φρανκφούρτη, όπου τον βρίσκει ο Ιταλός πατρίκιος Τζοβάνι Μοτσένιγκο και του ζητάει να τον ακολουθήσει στη Βενετία και να του μεταδώσει την τέχνη της απομνημόνευσης.
Ο Μπρούνο δέχεται, παραδίδει για δύο μήνες μαθήματα κατ’ οίκον στο Μοτσένιγκο, αλλά στη συνέχεια ανακοινώνει στο μαθητή του πως πρέπει να τον εγκαταλείψει. Η ιστορία θέλει το Μοτσένιγκο να στρέφεται κατά του Μπρούνο, σαν άλλος Ιούδας, καταγγέλλοντας το δάσκαλό του στην Ιερά Εξέταση της Βενετίας, που τον συλλαμβάνει στις 22 Μαΐου 1592. Τον βαραίνουν οι κατηγορίες της βλασφημίας, της αίρεσης και της ηθικής παρεκτροπής, λόγω των πεποιθήσεών του για τη μορφή του σύμπαντος, και κυρίως για τις πανθεϊστικές αντιλήψεις του.
Η Δίκη του Τζορντανο Μπρουνο από την Ιερά Εξέταση.
Κάπως έτσι, ο Μπρούνο αρχίζει να αμφισβητεί το θεολογικό δόγμα, και αναπτύσσει ένα πανθεϊστικό υλοζωιστικό σύστημα το οποίο, ναι μεν αποδέχεται τη ύπαρξη του θεού, αλλά αντιβαίνει απόλυτα στις χριστιανικές τριαδικές πεποιθήσεις.
Όπως θα ομολογήσει αργότερα, κάνει μια μάλλον «άτακτη» μοναστική ζωή: δύο φορές αφαιρεί τα αγαλματίδια Αγίων, αφήνοντας μόνο το σταυρό, ενώ διδάσκει αμφιλεγόμενες θεολογικές ερμηνείες στους μαθητές του. Κατηγορείται πως υπερασπίζεται την αίρεση του αρειανισμού και κρύβει κάτω από το στρώμα του απαγορευμένα κείμενα του Έρασμου.
Βλέποντας τη «θεϊκή νέμεση» να πλησιάζει, ο Μπρούνο εγκαταλείπει τη Νάπολι και ξεκινά τις περιπλανήσεις του, που θα τον φέρουν στις σπουδαιότερες πόλεις της Ευρώπης. Πηγαίνει στη Γενεύη, όπου θα αφοριστεί, θα απογοητευτεί με το δογματισμό των καλβινιστών και θα φύγει για τη Γαλλία.
Στη Λυών, στην Τουλούζ, όπου γίνεται λέκτορας φιλοσοφίας, και μετά στο Παρίσι, όπου δίνει διαλέξεις και αποκτά μεγάλη φήμη, λόγω του αξιοθαύμαστου ταλέντου του στην απομνημόνευση. Αποκτά την εύνοια του βασιλιά Ερρίκου ΙΙΙ και άλλων ισχυρών Γάλλων, και γράφει ασταμάτητα.
Ο Ερρίκος ΙΙΙ στέλνει τον Τζορντάνο Μπρούνο στην Αγγλία, όπου αποτυγχάνει να γίνει καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και αρχίζει να προκαλεί την κοινή γνώμη με τις αμφιλεγόμενες ιδέες του και τον έντονα σαρκαστικό του τρόπο. Δέχεται επίθεση από τον εξοργισμένο όχλο και εγκαταλείπει το Λονδίνο, αυτή τη φορά για τη Γερμανία.
Στο Βίτενμπεργκ, δίνει διαλέξεις πάνω στον Αριστοτέλη, αλλά όταν τα ιδεολογικά ρεύματα της Γερμανίας θα μετατοπιστούν, αναγκάζεται να φύγει για την Πράγα. Εκεί, θα αφοριστεί από τους Λουθηρανούς και το 1591 θα βρεθεί στη Φρανκφούρτη, όπου τον βρίσκει ο Ιταλός πατρίκιος Τζοβάνι Μοτσένιγκο και του ζητάει να τον ακολουθήσει στη Βενετία και να του μεταδώσει την τέχνη της απομνημόνευσης.
Ο Μπρούνο δέχεται, παραδίδει για δύο μήνες μαθήματα κατ’ οίκον στο Μοτσένιγκο, αλλά στη συνέχεια ανακοινώνει στο μαθητή του πως πρέπει να τον εγκαταλείψει. Η ιστορία θέλει το Μοτσένιγκο να στρέφεται κατά του Μπρούνο, σαν άλλος Ιούδας, καταγγέλλοντας το δάσκαλό του στην Ιερά Εξέταση της Βενετίας, που τον συλλαμβάνει στις 22 Μαΐου 1592. Τον βαραίνουν οι κατηγορίες της βλασφημίας, της αίρεσης και της ηθικής παρεκτροπής, λόγω των πεποιθήσεών του για τη μορφή του σύμπαντος, και κυρίως για τις πανθεϊστικές αντιλήψεις του.
Ο Τζορντάνο Μπρούνο αρνείται να αποκηρύξει τα πιστεύω του και για τα επόμενα 7 χρόνια βασανίζεται στις φυλακές της Ρώμης. Στις αρχές του 1600, ο Πάπας αποφασίζει να τον καταδικάσει σε θάνατο στην πυρά και το δικαστήριο ανακοινώνει την ποινή στον Μπρούνο, που βρίσκεται πεσμένος στα γόνατα. Ο πρώτος μάρτυρας της επιστήμης θα σηκωθεί και θα απαντήσει: «Πιθανόν εσείς, κριτές μου, να ανακοινώνετε την καταδίκη εναντίον μου με μεγαλύτερο φόβο απ’ ό,τι τη δέχομαι εγώ».
Όμως το πνεύμα του Μυστικιστή είναι πολύ δυνατό για να εξαφανιστεί από τις μνήμες των ανθρώπων, αφού ακόμη και σήμερα το Έργο του είναι δημοφιλές σε αρκετούς ερευνητές, ενώ οι ιδέες του έχουν πάρα πολλούς υποστηρικτές.. Έτσι η μνήμη που τόσο αγάπησε, τον διατηρεί ζωντανό ακόμη και στις ημέρες μας!
Όμως το πνεύμα του Μυστικιστή είναι πολύ δυνατό για να εξαφανιστεί από τις μνήμες των ανθρώπων, αφού ακόμη και σήμερα το Έργο του είναι δημοφιλές σε αρκετούς ερευνητές, ενώ οι ιδέες του έχουν πάρα πολλούς υποστηρικτές.. Έτσι η μνήμη που τόσο αγάπησε, τον διατηρεί ζωντανό ακόμη και στις ημέρες μας!
Οι στάχτες του Μπρούνο
Ο Giordano Bruno σκοτώθηκε από την Ιερή Ιερά Εξέταση στις 17 Φεβρουαρίου 1600 στη Ρώμη. Κάηκε στο πηδάλιο και οι στάχτες του σώματος του πήγαν με τους ανέμους της αλλαγής
Ωστόσο, το πνεύμα του μυστικιστή ήταν πολύ ισχυρό για να εξαφανιστεί. Ακόμα και τώρα, τα έργα του είναι πολύ δημοφιλή μεταξύ των ερευνητών και οι ιδέες του έχουν πολλούς οπαδούς. Η πρόθεση της Καθολικής Εκκλησίας να βλάψει τη μνήμη της απέτυχε
ΒΙΝΤΕΟ - Τζορντανο Μπρουνο: Ο Ιδιοφυής
Μυστικιστής που θυσιάστηκε στην πυρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου