Γι'αυτόν ο δρόμος ήταν δρόμος - Ακης Πάνου η αμφιλεγόμενη προσωπικότητα

«Έχω πει ότι είμαι φασίστας». Και πριν πάρει ανάσα συμπληρώνει ... «με την έννοια ότι βρίσκομαι στη δική μου ιδεολογική φάση» ... «Έχω το δικό μου κόμμα, του οποίου είμαι ιδρυτής, αρχηγός και ο μόνος οπαδός» ... Όχι φασίστας λοιπόν, αλλά «φασήστας» με ήτα, έσπευσε να διευκρινίσει


Ποιός φασίστας ομως γράφει τέτοια τραγούδια για μετανάστες πριν πανήντα χρονια...

Προσωπικά ανάρτησα το βίντεο που αναφερόταν σε συνέντευξη που είχε δώσει στην Μαλβίνα Κάραλη το 1994 απλά για την ιστορία και ετσι απλά κι αυτοί με αποκάλεσαν εμμέσως πλην σαφώς φιλoφασίστρια... εντάξει δεν έγινε και καμμία χειρότερη καταστροφή απο αυτή που γίνεται...Θα κλείσω τα μάτια..!

Και για το τέλος καλό ειναι να μην ασπαζόμαστε τον Μακαρθισμό Στην Ελλαδα ειμαστε εξ'αλλου.....
Άκης Πάνου. 

Ένα όνομα, μία ιστορία.. Ο Άκης Πάνου ήταν ένας από τους πλέον πασίγνωστους Έλληνες συνθέτες και στιχουργούς, με εκατοντάδες τραγούδια του να έχουν γίνει επιτυχίες, ενώ οι συνεργασίες του με καλλιτέχνες όπως ο Πάνος Γαβαλάς, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Στράτος Διονυσίου, η Βίκυ Μοσχολιού, ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Μαρινέλλα κ.α. έχουν μείνει στην ιστορία. 


Ο Αθανάσιος – Δημήτριος Πάνου (αυτό ήταν ολόκληρο το όνομά του) γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου του 1933 στην Αθήνα.

Ο Άκης Πάνου παντρεύτηκε δύο φορές, το 1954 με τη Δήμητρα και το 1993 με την Άννα με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά, την Ελευθερία (1978), το Στέφανο (1982) και τους δίδυμους Αθανάσιο Δημήτριο και Ευάγγελο (1984). 

Το 1986 αποφασίζει να εγκατασταθεί με την οικογένεια του στην Ξάνθη διατηρώντας όμως τους επαγγελματικούς του δεσμούς με την Αθήνα. 

Τον Αύγουστο του 1997 ο Άκης Πάνου μετά από αψιμαχία σκοτώνει το φίλο της κόρης του Ελευθερίας και οδηγείται σε δίκη και φυλάκιση χωρίς να του αναγνωριστεί ο πρότερος έντιμος βίος και η πολιτισμική προσφορά του. 

Από τις φυλακές της Κομοτηνής θα μεταφερθεί στις φυλακές Κορυδαλλού και αμέσως μετά στο Τζάνειο νοσοκομείο όπου θα διαγνωστεί ότι πάσχει από καρκίνο. 

Το χειμώνα του 1999 θα υποβληθεί σε χειρουργική επέμβασή και θα αφεθεί ελεύθερος λόγω της ανήκεστου βλάβης της υγείας του. 

Έφυγε από τη ζωή στις 7 Απριλίου του 2000 στο Ευγενίδειο Θεραπευτήριο αφήνοντας πίσω του βαριά κληρονομιά. Στις 10 Απριλίου του 2000 κηδεύτηκε στο Κοιμητήριο Καλλιθέας.





 Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ

Δεν είναι εύκολο ν' αλλάξεις όταν χαλάσεις εντελώς
δεν έχεις μάτια να κοιτάξεις ποιος είναι ο δρόμος ο καλός

Για μένα ο δρόμος είναι δρόμος στον εαυτό σου έτσι λες
τι πα να πει βρωμιά και τρόμος κατήφορος και προσβολές
Για σένα ο δρόμος είναι δρόμος τι πα να πει είναι στραβός
ποιο θα 'ναι το φινάλε όμως δε το μαντεύεις ακριβώς

Δεν είναι εύκολο ν' αλλάξεις έχει κι η λάσπη ηδονή
και με τη λάσπη θες να φτιάξεις αγάπη σαν αληθινή

Για μένα ο δρόμος είναι δρόμος στον εαυτό σου έτσι λες
τι πα να πει βρωμιά και τρόμος κατήφορος και προσβολές
Για σένα ο δρόμος είναι δρόμος τι πα να πει είναι στραβός
ποιο θα 'ναι το φινάλε όμως δε το μαντεύεις ακριβώς