Την ώρα που ανατέλλει η Πανσέληνος δύει ο Ήλιος, και η Σελήνη στη φάση αυτή βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της Γης απ' ό,τι ο Ήλιος. Στην αστρονομική «γλώσσα» λέμε ότι ο Ήλιος και η Σελήνη βρίσκονται σε συζυγία και πιο συγκεκριμένα σε αντίθεση.
Σε αυτή τη χρονική στιγμή, όπως φαίνεται από τους παρατηρητές πάνω στη Γη, το ημισφαίριο του φεγγαριού που βλέπει τη Γη φωτίζεται πλήρως από τον Ήλιο και εμφανίζεται στρογγυλό. Κατά τη φάση της πανσελήνου, η σκοτεινή πλευρά της Σελήνης, που δεν είναι ποτέ ορατή από τη Γη, είναι τελείως σκοτεινή (έχει νύχτα).
Παρότι χρειάζονται μόλις 27,32 ημέρες κατά μέσο όρο για να συμπληρώσει η Σελήνη μία πλήρη περιφορά γύρω από τη Γη (χρονικό διάστημα που ονομάζεται αστρικός μήνας), επειδή και η Γη στο μεταξύ γυρίζει γύρω από τον Ήλιο, απαιτούνται σχεδόν δύο ημέρες ακόμα για να ευθυγραμμισθούν η Σελήνη, η Γη και ο Ήλιος. Επομένως, κατά μέσο όρο ανάμεσα σε μία πανσέληνο και την επόμενη μεσολαβούν 29,530589 γήινες ημέρες (εικοσιτετράωρα).
Τα παραπάνω όμως αναφέρονται στον αστρονομικό ορισμό της πανσελήνου, κατά τον οποίο αυτή είναι μία χρονική στιγμή. Για τον απλό άνθρωπο που παρατηρεί το φεγγάρι χωρίς ειδικά όργανα, αυτό του φαίνεται «γεμάτο» για δύο ή και τρεις νύχτες γύρω από τη στιγμή της πανσελήνου. Λέγοντας ότι «απόψε έχει πανσέληνο», συνήθως εννοούμε όλη τη νύχτα. Αυτές τις νύχτες, η Σελήνη ανατέλλει περίπου στο ηλιοβασίλεμα και δύει περίπου με την ανατολή του Ηλίου.
Τι το ξεχωριστό έχει η Αυγουστιάτικη πανσέληνος
Η όχι άδικα φημισμένη πανσέληνος του Αυγούστου έχει ένα μοναδικό χαρακτηριστικό που την κάνει να ξεχωρίζει από κάθε άλλη πανσέληνο του έτους. Κι αυτό γιατί είναι συνήθως «έγχρωμη», ειδικά λίγο μετά την ανατολή της αλλά και προς τη δύση της, όταν αρχίζει να παίρνει κάτι από το χρώμα της πορφύρας. Αυτός είναι και ένας από τους βασικότερους λόγους που το αυγουστιάτικο φεγγάρι φημίζεται για την ομορφιά του.
Σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα το χρώμα της Πανσελήνου του Αυγούστου, οφείλεται στο γεγονός ότι όταν η Σελήνη μεσουρανεί, δηλαδή όταν βρίσκεται στο μέγιστο ύψος, αυτό το ύψος τον Αύγουστο δεν φθάνει πολύ πιο ψηλά από τον ορίζοντα, με αποτέλεσμα το φως της να φθάνει σε εμάς διατρέχοντας μεγαλύτερο πάχος ατμόσφαιρας και να διαχέεται και να απορροφάται το κυανό τμήμα του χρώματός της. Συνέπεια αυτών, φθάνει στα μάτια μας με πιο έντονο κόκκινο χρώμα.
Για όσους λοιπόν λατρεύουν τη ρομαντζάδα, αδράξετε την ευκαιρία, βγείτε απόψε μια βόλτα και απολαύσετε ένα από τα πολλά θαύματα που μας έχει χαρίσει η φύση. Αξίζει τον κόπο...
www.reporter.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου