Οι ερευνητές μπορούν τώρα να διερευνήσουν τρόπους για να κάνουν πιο ανθεκτικά, ελαφριά, γυάλινα αντικείμενα.
Ένας Ιάπωνας ερευνητής έχει αναπτύξει - τυχαία - ένα νέο τύπο γυαλιού που μπορεί να επισκευαστεί ξανά μετά από ρωγμές απλώς πιέζοντάς το.
Η ανακάλυψη ανοίγει το δρόμο για ένα εξαιρετικά ανθεκτικό γυαλί που θα μπορούσε να τριπλασιάσει τη διάρκεια ζωής των καθημερινών προϊόντων, όπως παράθυρα αυτοκινήτων, δομικά υλικά, δεξαμενές ψαριών και ακόμη και καθίσματα τουαλέτας.
Ο Yu Yanagisawa, ένας ερευνητής χημείας στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο, έκανε την ανακάλυψη τυχαία ενώ ερευνούσε συγκολλητικά υλικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε υγρές επιφάνειες.
Αυτό σημαίνει ότι σύντομα θα μπορείτε να επιδιορθώσετε αυτές τις ρωγμές στο smartphone σας με γρήγορο πάτημα των δακτύλων η ένα θρυμματισμένο κομμάτι γυαλί μπύρας.
Ο Yu Yanagisawa, ένας ερευνητής χημείας στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο, έκανε την ανακάλυψη τυχαία ενώ ερευνούσε συγκολλητικά υλικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε υγρές επιφάνειες.
Αυτό σημαίνει ότι σύντομα θα μπορείτε να επιδιορθώσετε αυτές τις ρωγμές στο smartphone σας με γρήγορο πάτημα των δακτύλων η ένα θρυμματισμένο κομμάτι γυαλί μπύρας.
Σας φαίνεται υπερβολικό;
Λοιπόν, όχι πολύ. Όχι τώρα και πράγματι όχι στο εγγύς μέλλον.
Τώρα ανοίγει ένα παράθυρο ευκαιρίας για τους ερευνητές να διερευνήσουν τρόπους για να κατασκευάσουν πιο ανθεκτικά και ελαφριά γυάλινα αντικείμενα, όπως τα παράθυρα των αυτοκινήτων.
Σε μια εργαστηριακή επίδειξη για το AFP, ο Yanagisawa έσπασε ένα δείγμα γυαλιού σε δύο κομμάτια.
Στη συνέχεια κρατούσε τις διατομές των δύο τεμαχίων μαζί για περίπου 30 δευτερόλεπτα, μέχρις ότου το γυαλί επισκευαστεί, κάτι που μοιάζει σχεδόν με την αρχική του μορφή.
Για να αποδείξει τη δύναμή του στη συνέχεια, κρέμασε ένα μπουκάλι γεμάτο νερό από το γυαλί το οποίο και παρέμεινε άθικτο.
Το οργανικό γυαλί, κατασκευασμένο από μια ουσία που ονομάζεται πολυαιθέρα θειουρίας, είναι πιο κοντά στο ακρυλικό από το γυαλί ορυκτών, το οποίο χρησιμοποιείται για επιτραπέζια σκεύη και οθόνες smartphone.
Άλλοι επιστήμονες έχουν επιδείξει παρόμοιες ιδιότητες με τη χρήση υλικών από καουτσούκ ή πήκτες, αλλά ο Yanagisawa ήταν ο πρώτος που παρουσίασε την ιδέα της αυτοθεραπείας του ίδιου του γιαλιού.
Το μυστικό βρίσκεται στη θειουρία, η οποία χρησιμοποιεί δεσμούς υδρογόνου για να κάνει τα άκρα του θρυμματισμένου γυαλιού αυτοκόλλητα, σύμφωνα με τη μελέτη του Yanagisawa.
Αλλά ποια χρησιμότητα θα είχαν όλα αυτά αν δεν μπορεί να παράγει μια αυτοθεραπευτική οθόνη smartphone;
"Είναι πιό ρεαλιστικό να διορθώσουμε αυτό που είναι σπασμένο, από το να κατασκευάσουμε γυαλί από ρητίνη μεγαλύτερης διάρκειας", ανέφερε ο Yanagisawa στο AFP.
Τα προϊόντα γυαλιού μπορούν να υποστούν κάταγμα μετά από χρόνια χρήσης λόγω σωματικής καταπόνησης και κόπωσης.
"Όταν ένα υλικό σπάσει, έχει ήδη πολλά μικρά σημάδια που έχουν συσσωρευτεί για να οδηγήσουν σε σημαντική καταστροφή", δήλωσε ο Yanagisawa.
«Αυτό που έδειξε αυτή η μελέτη ήταν μια πορεία προς την κατασκευή ενός ασφαλούς και μακράς διαρκείας γυαλιού ρητίνης», το οποίο χρησιμοποιείται σε ένα ευρύ φάσμα καθημερινών αντικειμένων.
"Μπορεί να είμαστε σε θέση να διπλασιάσουμε ή να τριπλασιάσουμε τη διάρκεια ζωής κάτι που διαρκεί επί 10 ή 20 χρόνια", είπε.
Λοιπόν, όχι πολύ. Όχι τώρα και πράγματι όχι στο εγγύς μέλλον.
Τώρα ανοίγει ένα παράθυρο ευκαιρίας για τους ερευνητές να διερευνήσουν τρόπους για να κατασκευάσουν πιο ανθεκτικά και ελαφριά γυάλινα αντικείμενα, όπως τα παράθυρα των αυτοκινήτων.
Σε μια εργαστηριακή επίδειξη για το AFP, ο Yanagisawa έσπασε ένα δείγμα γυαλιού σε δύο κομμάτια.
Στη συνέχεια κρατούσε τις διατομές των δύο τεμαχίων μαζί για περίπου 30 δευτερόλεπτα, μέχρις ότου το γυαλί επισκευαστεί, κάτι που μοιάζει σχεδόν με την αρχική του μορφή.
Για να αποδείξει τη δύναμή του στη συνέχεια, κρέμασε ένα μπουκάλι γεμάτο νερό από το γυαλί το οποίο και παρέμεινε άθικτο.
Το οργανικό γυαλί, κατασκευασμένο από μια ουσία που ονομάζεται πολυαιθέρα θειουρίας, είναι πιο κοντά στο ακρυλικό από το γυαλί ορυκτών, το οποίο χρησιμοποιείται για επιτραπέζια σκεύη και οθόνες smartphone.
Άλλοι επιστήμονες έχουν επιδείξει παρόμοιες ιδιότητες με τη χρήση υλικών από καουτσούκ ή πήκτες, αλλά ο Yanagisawa ήταν ο πρώτος που παρουσίασε την ιδέα της αυτοθεραπείας του ίδιου του γιαλιού.
Το μυστικό βρίσκεται στη θειουρία, η οποία χρησιμοποιεί δεσμούς υδρογόνου για να κάνει τα άκρα του θρυμματισμένου γυαλιού αυτοκόλλητα, σύμφωνα με τη μελέτη του Yanagisawa.
Αλλά ποια χρησιμότητα θα είχαν όλα αυτά αν δεν μπορεί να παράγει μια αυτοθεραπευτική οθόνη smartphone;
"Είναι πιό ρεαλιστικό να διορθώσουμε αυτό που είναι σπασμένο, από το να κατασκευάσουμε γυαλί από ρητίνη μεγαλύτερης διάρκειας", ανέφερε ο Yanagisawa στο AFP.
Τα προϊόντα γυαλιού μπορούν να υποστούν κάταγμα μετά από χρόνια χρήσης λόγω σωματικής καταπόνησης και κόπωσης.
"Όταν ένα υλικό σπάσει, έχει ήδη πολλά μικρά σημάδια που έχουν συσσωρευτεί για να οδηγήσουν σε σημαντική καταστροφή", δήλωσε ο Yanagisawa.
«Αυτό που έδειξε αυτή η μελέτη ήταν μια πορεία προς την κατασκευή ενός ασφαλούς και μακράς διαρκείας γυαλιού ρητίνης», το οποίο χρησιμοποιείται σε ένα ευρύ φάσμα καθημερινών αντικειμένων.
"Μπορεί να είμαστε σε θέση να διπλασιάσουμε ή να τριπλασιάσουμε τη διάρκεια ζωής κάτι που διαρκεί επί 10 ή 20 χρόνια", είπε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου