Οι άνθρωποι πάνω από τις εντολές! Πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, 1914 και οι στρατιώτες αγνοούν τις επιθυμίες των πολιτικών αλλά και τις διαταγές κάνοντας ανακωχή. Αν και ο πόλεμος είχε ξεκινήσει μόλις μερικούς μήνες νωρίτερα οι νεκροί ήδη ήταν χιλιάδες.
Τα πρώτα Χριστούγεννα από την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, το χειμώνα του 1914, πάνω από 1 εκατ. στρατιώτες του Δυτικού Μετώπου*, αψηφώντας τις εντολές των ανωτέρων τους, εγκατέλειψαν τα χαρακώματα και σκορπίζοντας ευχές γιόρτασαν με τον εχθρό, παίζοντας ποδόσφαιρο σε μια αυθόρμητη εκεχειρία που έμεινε για πάντα στη παγκόσμια ιστορία. Μια «ανταρσία της ανακωχής» εν μέσω του «Μεγάλου Πολέμου» που τελικά στοίχισε τη ζωή σε περισσότερους από 18 εκατ. ανθρώπους.
Ήδη οι πρώτες φωνές για παύση των εχθροπραξιών έρχονταν από παντού. Φεμινίστριες της Αγγλίας έστειλαν επιστολή στις γυναίκες της Αυστρίας και της Γερμανίας. Οι Γερμανίδες φεμινίστριες απάντησαν με δικό τους μήνυμα, στο οποίο πραγματεύονταν την αξία της ειρήνης και κατήγγειλαν τις αισχρότητες του μοντέρνου πολέμου.
Να σημειωθεί ότι μόνο στη μάχη του Σομ, στη βόρεια Γαλλία, μόνο την πρώτη μέρα, οι Βρετανοί είχαν εξήντα χιλιάδες νεκρούς.
Και… ξεκίνησε η ανταρσία!
Στα χαρακώματα του Βελγίου, πρώτα οι Γερμανοί στόλισαν δέντρα και ξεκίνησαν να τραγουδούν. Ακολούθησαν οι Γάλλοι και οι Άγγλοι. Αξιωματικός των Γερμανών βγήκε και πρότεινε να μην πέσουν άλλοι πυροβολισμοί. Ευχήθηκε στα αγγλικά καλά Χριστούγεννα. Του αντευχήθηκαν και ξαφνικά άρχισαν όλοι να εύχονται, ακόμη και αν δεν καταλάβαιναν τη γλώσσα.
Την επόμενη μέρα, η ανακωχή ήταν απόλυτη. Υπήρξε και γλέντι στα χαρακώματα.
Την επόμενη μέρα, η ανακωχή ήταν απόλυτη. Υπήρξε και γλέντι στα χαρακώματα.
Ο αγώνας ποδοσφαίρου
Στο μέτωπο έγινε και αγώνας ποδοσφαίρου. Χωρίς νεκρούς, χωρίς απώλειες. Η εκεχειρία επεκτάθηκε! Μάλιστα, σε ορισμένες περιοχές, οι παρατάξεις αντάλλαζαν μεταξύ τους τσιγάρα και εφημερίδες.
Για τον ποδοσφαιρικό αγώνα που απαθανάτισε ο φωτογραφικός φακός και έμεινε για πάντα στην ιστορία χρησιμοποιήθηκε μια μπάλα που φτιάχτηκε από άχυρο δεμένο με σπάγκο, ενώ τα τέρματα φτιάχτηκαν από ξύλα, χλαίνες και κράνη. Όμως λέγεται πως ποδοσφαιρικοί αγώνες διεξήχθησαν κατά μήκους όλου του Δυτικού Μετώπου, ενώ στρατιώτες έβγαιναν από τα χαρακώματα και αντάλλασσαν δώρα και ευχές.
Εκτιμαται ότι περίπου ένα εκατομμύριο στρατιώτες κατέβασαν τα όπλα! Δυστυχώς, δεν κράτησε πολύ. Πάρθηκαν μέτρα εις βάρος των αξιωματικών που ανέχτηκαν τη στάση του στρατού.
Οι «συμπτώσεις» της ιστορίας
Αρκετοί αξιωματικοί πάντως ήταν αντίθετοι με την παύση των εχθροπραξιών. Για παράδειγμα, ένας Βρετανός ταγματάρχης επέμενε, ότι τον Γερμανό όπου τον βλέπεις, πρέπει να τον σκοτώνεις, αλλά δεν τον άκουσε κανείς.
Υπήρξε όμως κι ένας άλλος, ένας Γερμανός δεκανέας ο οποίος φέρεται να έχει πει ότι τέτοιες πρωτοβουλίες θα έπρεπε να απαγορεύονται αυστηρά. Το ονομα του ήταν Αδόλφος Χίτλερ…
«Τα φιλαράκια έκαναν ανακωχή»
Η ανταρσία της ανακωχής επιβεβαιώνεται και από τα αρχεία του γερμανικού στρατού. Σύμφωνα με τον Τοουντρόου, ένας στρατιώτης έγραψε στον αδερφό του για τον αγώνα ποδοσφαίρου, εντούτοις ο στρατός δεν του επέτρεψε να δώσει περισσότερες πληροφορίες. Επιπλέον ο Τοουντρόου, ανέφερε στο BBC ότι ο στρατιώτης Καρτ Ζέχμις, έγραφε στο ημερολόγιο του ότι «οι Άγγλοι έφεραν μια μπάλα ποδοσφαίρου από τα χαρακώματα και πολύ σύντομα ένα ζωηρό παιχνίδι ακολούθησε».
Συγκλονιστική είναι και η μαρτυρία του Άγγλου, Μπέρτι Φέλσταντ, στρατιώτη του Δυτικού Μετώπου, ο οποίος έως το τέλος της ζωής του θυμόταν λεπτομερώς εκείνη την ημέρα.
Εκτιμαται ότι περίπου ένα εκατομμύριο στρατιώτες κατέβασαν τα όπλα! Δυστυχώς, δεν κράτησε πολύ. Πάρθηκαν μέτρα εις βάρος των αξιωματικών που ανέχτηκαν τη στάση του στρατού.
Οι «συμπτώσεις» της ιστορίας
Αρκετοί αξιωματικοί πάντως ήταν αντίθετοι με την παύση των εχθροπραξιών. Για παράδειγμα, ένας Βρετανός ταγματάρχης επέμενε, ότι τον Γερμανό όπου τον βλέπεις, πρέπει να τον σκοτώνεις, αλλά δεν τον άκουσε κανείς.
Υπήρξε όμως κι ένας άλλος, ένας Γερμανός δεκανέας ο οποίος φέρεται να έχει πει ότι τέτοιες πρωτοβουλίες θα έπρεπε να απαγορεύονται αυστηρά. Το ονομα του ήταν Αδόλφος Χίτλερ…
«Τα φιλαράκια έκαναν ανακωχή»
Η ανταρσία της ανακωχής επιβεβαιώνεται και από τα αρχεία του γερμανικού στρατού. Σύμφωνα με τον Τοουντρόου, ένας στρατιώτης έγραψε στον αδερφό του για τον αγώνα ποδοσφαίρου, εντούτοις ο στρατός δεν του επέτρεψε να δώσει περισσότερες πληροφορίες. Επιπλέον ο Τοουντρόου, ανέφερε στο BBC ότι ο στρατιώτης Καρτ Ζέχμις, έγραφε στο ημερολόγιο του ότι «οι Άγγλοι έφεραν μια μπάλα ποδοσφαίρου από τα χαρακώματα και πολύ σύντομα ένα ζωηρό παιχνίδι ακολούθησε».
Συγκλονιστική είναι και η μαρτυρία του Άγγλου, Μπέρτι Φέλσταντ, στρατιώτη του Δυτικού Μετώπου, ο οποίος έως το τέλος της ζωής του θυμόταν λεπτομερώς εκείνη την ημέρα.
«Τα όπλα σίγησαν και οι στρατιώτες άρχισαν να βγαίνουν από τα χαρακώματα τους. Αφήσαμε και εμείς τα όπλα και συναντήσαμε τον εχθρό. Απ’ όσο θυμάμαι, οι Γερμανοί βγήκαν πρώτοι και άρχισαν να έρχονται προς το μέρος μας. Τους αντιγράψαμε αυθόρμητα. Χαιρετηθήκαμε και αρκετοί από εμάς άρχισαν να παίζουν ποδόσφαιρο. Μην φαντάζεστε τίποτα οργανωμένο. Μια αυτοσχέδια μπάλα βρέθηκε από το πουθενά και περίπου 50 άτομα αλλάζαμε πάσες».
* Το Δυτικό Μέτωπο υπήρξε το σημαντικότερο μέτωπο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Στα χαρακώματα από τη μία πλευρά ήταν οι Γερμανοί, ενώ από την άλλη Γάλλοι, Βρετανοί, Βέλγοι και στη συνέχεια και Αμερικανοί. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν σε εκείνα τα χαρακώματα σε μια αέναη μάχη που έμεινε στην ιστορία ως ο «πόλεμος της φθοράς».
* Το Δυτικό Μέτωπο υπήρξε το σημαντικότερο μέτωπο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Στα χαρακώματα από τη μία πλευρά ήταν οι Γερμανοί, ενώ από την άλλη Γάλλοι, Βρετανοί, Βέλγοι και στη συνέχεια και Αμερικανοί. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν σε εκείνα τα χαρακώματα σε μια αέναη μάχη που έμεινε στην ιστορία ως ο «πόλεμος της φθοράς».
Ένας σταυρός στο Βέλγιο (Saint-Yvon – Ploegsteert; Comines-Warneton) που τοποθετήθηκε το 1999 ως μνημείο της Ανακωχής των Χριστουγέννων. Το κείμενο γράφει: 1914 – The Khaki Chum’s Christmas Truce – 1999 – 85 Years – Lest We Forget (Η ανακωχή των φιλαράκων με το χακί — 1999 — 85 χρόνια — για θυμόμαστε)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου