Κατά καιρούς έχουν δει το φως της δημοσιότητας διάφορα, περισσότερο ή λιγότερο ευφάνταστα, σενάρια, σχετικά με την τύχη του Αδόλφου Χίτλερ.
Κάποια τον ήθελαν να διαφεύγει από το πολιορκημένο Βερολίνο και να βρίσκει καταφύγιο στις βαυαρικές Άλπεις, άλλα να φτάνει στη Λατινική Αμερική με υποβρύχιο και κάποια να αιχμαλωτίζεται από τους Σοβιετικούς και να τους βοηθά στον αγώνα τους κατά των Αμερικανών!
Τα στοιχεία ωστόσο που υπάρχουν οδηγούν σε ένα συμπέρασμα: Μετά την αποτυχία της γερμανικής αντεπίθεσης στις Αρδέννες, στα τέλη Δεκεμβρίου 1944 και την εκδήλωση της μεγάλης χειμερινής σοβιετικής επίθεσης στον Βιστούλα, ο Χίτλερ μετέβη στο Βερολίνο, αποφασισμένος να μην εγκαταλείψει την πόλη.
Τους τελευταίους μήνες της ζωής του θα τους περνούσε στα 20 μικρά δωμάτια του προσωπικού του καταφυγίου, το οποίο βρισκόταν σε βάθος 17 μέτρων κάτω από τους κήπους της καγκελαρίας.
Ο Χίτλερ εκείνης της δραματικής περιόδου, δεν θύμιζε σε τίποτα τον αλαζόνα θριαμβευτή των πρώτων χρόνων του πολέμου.
Σπάνια φωτογραφία που απεικονίζει τον Αδόλφο Χίτλερ με φόντο τα συντρίμμια της καγκελαρίας. Σε διάλειμμα των σοβιετικών βομβαρδισμών του Βερολίνου, ο ηγέτης των Ναζί επιθεωρούσε την κατάσταση.
Η απόπειρα δολοφονίας εναντίον του το προηγούμενο καλοκαίρι, η βεβαρημένη υγεία του και τα σχεδόν έξι χρόνια πολέμου, είχαν μετατρέψει τον γερμανό δικτάτορα σε σκιά του εαυτού του.
Το αρχηγείο του Χίτλερ (Η φωλιά του λύκου) μετά την απόπειρα δολοφονία του από τον Κλάους φον Στάουφενμπεργκ, στις 20 Ιουλίου 1944
Αρνιόταν να ακούσει το επιτελείο του, καθώς υποψιαζόταν τους πάντες ως προδότες. Επιπλέον, η «βροχή» των καθημερινών δυσάρεστων νέων από τα μέτωπα των επιχειρήσεων, τον ωθούσαν σε ξεσπάσματα οργής εναντίον όλων και κυρίως του γερμανικού λαού, ο οποίος κατά τη γνώμη του«αποδείχθηκε αδύναμος και επομένως το μέλλον ανήκει πλήρως στους ισχυρούς λαούς της ανατολής».
Τα τελευταία γενέθλια
Παρά τις εκκλήσεις των συνεργατών του να φύγει από την πόλη, προκειμένου να αποφευχθεί μια άσκοπη αιματοχυσία, ο Χίτλερ επέμενε να οργανώσει εκεί το σκηνικό του «βαγκνερικού» του τέλους.
Στις 20 Απριλίου γιόρτασε τα τελευταία του γενέθλια μέσα στο καταφύγιο. Την ίδια στιγμή, τα πυροβόλα της 5ης Σοβιετικής Στρατιάς Κρούσης έστειλαν τα φονικά τους «δώρα» πάνω από το Βερολίνο.
Ο Αδόλφος Χίτλερ στην τελευταία δημόσια εμφάνισή του. Η λήψη έγινε στον κήπο της Καγκελαρίας του Ράιχ κατά τα 56α γενέθλιά του στις 20 Απριλίου 1945.
Ο Αδόλφος Χίτλερ στην τελευταία δημόσια εμφάνισή του. Η λήψη έγινε στον κήπο της Καγκελαρίας του Ράιχ κατά τα 56α γενέθλιά του στις 20 Απριλίου 1945.
Η πόλη είχε περικυκλωθεί από 2.500.000 σοβιετικούς στρατιώτες. Κανείς πλέον δεν έτρεφε αυταπάτες γι’ αυτό που επρόκειτο να συμβεί. Κανείς, εκτός από τον Χίτλερ, ο οποίος ενθαρρυμένος, ίσως, από τον λυσσαλέο αγώνα της βερολινέζικης φρουράς, δήλωσε στις 21 Απριλίου:
«Όποιος θέλει, μπορεί να φύγει! Εγώ σκοπεύω να παραμείνω».
Ήδη βέβαια από τις προηγούμενες μέρες, οι περισσότεροι υπουργοί και στενοί του συνεργάτες τον είχαν εγκαταλείψει ξεχνώντας τον όρκο τους για πίστη ως το τέλος.
Στο μεταξύ, ο γερμανός δικτάτορας συνέχιζε να βρίζει τους συμπατριώτες του, χαρακτηρίζοντάς τους «ανάξιους του εθνικοσοσιαλισμού».
Ο Χίτλερ χαιρετά παιδιά της ναζιστικής νεολαίας. Ήταν οι μόνοι στρατιώτες που του είχαν απομείνει ζωντανοί τις τελευταίες ώρες πριν από την αυτοκτονία του
Αργά στις 22 Απριλίου, το γερμανικό επιτελείο, σε σύσκεψη εντός του καταφυγίου, εκτίμησε την κατάσταση που είχε διαμορφωθεί.
Οι ελπίδες ότι ο στρατηγός των SS Φέλιξ Στάινερ θα έσπαγε τον κλοιό της πολιορκημένης πρωτεύουσας, είχαν εξανεμιστεί. Μόλις ο Χίτλερ το συνειδητοποίησε, έμεινε άναυδος.
Οι λυγμοί του Φύρερ
Ύστερα από λίγα λεπτά, ξέσπασε κατά των συνεργατών του. Τους κατηγόρησε ως δειλούς και προδότες και φώναζε ότι όλα τελείωσαν και ότι θα αυτοκτονούσε.
Στη συνέχεια, ξέσπασε σε λυγμούς. Για μια ακόμη φορά, παρά τις επίμονες εκκλήσεις των επιτελών του, αρνήθηκε να φύγει από την βαλλόμενη πρωτεύουσα.
Οι συνεργάτες του, έντρομοι πλέον, συνειδητοποίησαν ότι σκόπευε να μεταβάλει το τέλος του σε ένα ολοκαύτωμα. Τις επόμενες ημέρες, ο Χίτλερ έδειξε μια απίστευτη αποφασιστικότητα.
Κάποιοι την παρομοίασαν με τις τελευταίες αναλαμπές ενός ετοιμοθάνατου, κάποιοι άλλοι με παράνοια, καθώς ο αρχηγός τους χάραζε στρατιωτικούς ελιγμούς στον χάρτη επιχειρήσεων και εξέδιδε διαταγές για στρατιές που απλά δεν υπήρχαν!
Έως και τη νύχτα της 28ης Απριλίου ο γερμανός δικτάτορας ήλπιζε ότι οι μονάδες του αντιστράτηγου Βάλτερ Βενκ θα κατάφερναν να διασπάσουν τον σοβιετικό κλοιό. Το ξημέρωμα της επομένης όμως, διέλυσε και αυτές τις προσδοκίες.
Η φρικτή βοή της μάχης ακουγόταν πλέον καθαρά στην καγκελαρία, καθώς οι σοβιετικές μονάδες δεν απείχαν παρά 800 μέτρα. Ο Χίτλερ βρισκόταν για πρώτη φορά πρόσωπο με πρόσωπο με τη βία που είχε ο ίδιος εξαπολύσει.
Το ίδιο πρωινό έμαθε για την τύχη του Μουσολίνι. Ο ιταλός δικτάτορας είχε εκτελεστεί από αντιφασίστες αντάρτες και το πτώμα του είχε κρεμαστεί ανάποδα, σε πλατεία του Μιλάνου.
Η είδηση αυτή έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόφαση του Χίτλερ να αυτοκτονήσει.
Έτσι, οι συνεργάτες του θα είχαν τον χρόνο να αποτεφρώσουν το πτώμα του, ώστε να μη διαπομπευτεί από τον εχθρό.
Η εκτέλεση του Μουσολίνι θορύβησε τον Χίτλερ και τον ώθησε στην απόφαση να αυτοκτονήσει
Η διαθήκη του Χίτλερ
Τις επόμενες ώρες υπαγόρευσε στις γραμματείς του την «πολιτική» του «διαθήκη». Επρόκειτο για λίβελο κατά των «μπολσεβίκων και των Εβραίων», χωρίς καμία διάθεση αυτοκριτικής.
Αμέσως μετά, διέγραψε τους «αφοσιωμένους» Χέρμαν Γκέρινγκ και Χάινριχ Χίμλερ από το κόμμα. Τον πρώτο επειδή βιάστηκε να αυτοαναγορευτεί σε διάδοχό του και τον δεύτερο διότι επιχείρησε να έλθει σε επαφή με τους δυτικούς συμμάχους, προκειμένου να διαπραγματευτεί όρους ειρήνης.
Έπειτα νυμφεύτηκε τη σύντροφό του, Εύα Μπράουν, με πολιτικό γάμο, τον οποίον τέλεσε ένας επιστρατευμένος δημοτικός υπάλληλος, ο Βάλτερ Βάγκνερ, ο οποίος λίγο αργότερα, σκοτώθηκε στην προσπάθειά του να επιστρέψει στη μονάδα του.
Μάρτυρες ήταν οι Μάρτιν Μπόρμαν και Γιόζεφ Γκέμπελς, οι οποίοι ευχήθηκαν στους νεόνυμφους, πίνοντας σαμπάνια!
Η αυτοκτονία
Την ίδια νύχτα, ο Χίτλερ χαιρέτησε ένα προς ένα όλα τα μέλη του επιτελείου του, της φρουράς και του υπηρετικού προσωπικού.
Το πρωί της 30ης Απριλίου γευμάτισε με τις πιστές του γραμματείς Τράουντλ Γιούνκε και Γκέρντα Κρίστιαν. Στη συνέχεια, αποχαιρέτησε τον Μπόρμαν, το ζεύγος Γκέμπελς, το οποίο λίγες ημέρες μετά θα τον ακολουθούσε στον θάνατο και αλλά μέλη της συνοδείας του.
Λίγο μετά τις 15.00, αποσύρθηκε με τη σύζυγό του στο δωμάτιό τους. Πήραν και οι δύο κάψουλα υδροκυανίου. Ταυτόχρονα, ο Χίτλερ, για να είναι σίγουρος για το αποτέλεσμα, τοποθέτησε στον κρόταφο το πιστόλι του. Στις 15.30 ακούστηκε ένας πυροβολισμός.
Ο Αδόλφος Χίτλερ παντρεύτηκε την Εύα Μπράουν στο καταφύγιο, μία μέρα πριν αυτοκτονήσουν και οι δύο
Ο δρ Στούμπφεγγερ εξέτασε τα πτώματα και πιστοποίησε τους δύο θανάτους. Οι σοροί του Χίτλερ και της Μπράουν μεταφέρθηκαν στον κήπο της καγκελαρίας, περιλούστηκαν με βενζίνη και κάηκαν.
Ωστόσο, η καύση ήταν ατελής, λόγω της μικρής ποσότητας βενζίνης. Όταν οι Σοβιετικοί κατέλαβαν την Καγκελαρία, βρήκαν τις μισοκαμένες σορούς του Χίτλερ, της Μπράουν, καθώς και εκείνες του ζεύγους Γκέμπελς και των έξι παιδιών τους.
Τον Ιούνιο του 1945, όλα τα πτώματα θάφτηκαν σε ένα δάσος κοντά στη γερμανική πόλη Ρατενάου. Στην τοποθεσία αυτή δημιουργήθηκε βάση του Σοβιετικού Στρατού. Το 1970, η βάση επρόκειτο να παραδοθεί στις αρχές της Ανατολικής Γερμανίας.
Τότε, η ΚGB με τη σύμφωνη γνώμη της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της ΕΣΣΔ, διέταξε την εκταφή και καταστροφή των υπολειμμάτων των σορών, προκειμένου να μην ανακαλυφθούν και γίνουν τόπος προσκυνήματος για νοσταλγούς του ναζιστικού καθεστώτος.
Πράγματι, στις 13 Μαρτίου 1970, οι σοροί αποτεφρώθηκαν από πράκτορες της KGB, οι οποίοι εν συνεχεία σκόρπισαν τις στάχτες στον ποταμό Μπίντεριτς.
Ο Rochus Misch είναι ο τελευταίος ζωντανός μάρτυρας του τέλους του Γερμανού δικτάτορα που εκτυλίχθηκε στο καταφύγιο της Καγκελαρίας στις 30 Απριλίου του 1945. Έχει διηγηθεί στο BBC:
«Ξαφνικά άκουσα κάποιον να φωνάζει στην ακόλουθο του Χίτλερ: «Linge, Linge, νομίζω ότι συνέβη». Εκείνοι είχαν προφανώς ακούσει κάποιον πυροβολισμό, εγώ όχι.
Ο προσωπικός γραμματέας του Χίτλερ, Martin Bormann διέταξε να γίνει ησυχία. Όλοι άρχισαν να ψιθυρίζουν. Εγώ μιλούσα σε ένα τηλέφωνο, και επίτηδες μιλούσα δυνατά, ήθελα να ακούω κάτι. Δεν ήθελα να σκέφτομαι ότι ήμασταν μέσα σε ένα καταφύγιο θανάτου».
«Ο Bormann διέταξε να ανοίξει η πόρτα. Είδα τον Χίτλερ σωριασμένο με το κεφάλι του στο τραπέζι. Η Eva Brown κείτονταν στον καναπέ με το κεφάλι της στραμμένο προς εκείνο. Είχε τα γόνατα σφιχτά στο στήθος. Φορούσε ένα βαθύ μπλε φόρεμα με λευκούς φραμπαλάδες. Δε θα το ξεχάσω ποτέ» περιέγραψε ο 92χρονος.
«Παρατηρούσα καθώς σκέπασαν τον Χίτλερ. Τα πόδια του προεξείχαν καθώς με προσπέρασαν μεταφέροντάς τον.
«Παρατηρούσα καθώς σκέπασαν τον Χίτλερ. Τα πόδια του προεξείχαν καθώς με προσπέρασαν μεταφέροντάς τον.
Κάποιος μου φώναξε: «Τρέχε πάνω! Καίνε το αφεντικό!».
Αποφάσισα να μην πάω γιατί είχα παρατηρήσει ότι ο Mueller της Γκεστάπο ήταν εκεί – και αυτός δεν ερχόταν σχεδόν ποτέ.
Είπα στον σύντροφο μου τον Hentschel, τον μηχανικό: «ίσως μας σκοτώσουν επειδή είμαστε οι τελευταίοι μάρτυρες».
Η φωτογραφία του νεκρού Χίτλερ και πώς τα μάζεψαν οι Σοβιετικοί
Η αυτοκτονία του και τα κρυμμένα μυστικά
Φήμες και θρύλοι περικλείουν την αυτοκτονία του Αδόλφου Χίτλερ και της Εύας Μπράουν σαν σήμερα το 1945. Αναπάντητα παραμένουν τα ερωτήματα για το τι ακριβώς έγινε στο καταφύγιο του Χίτλερ στις 30 Απριλίου 1945 και για το αν αυτοκτόνησαν και πως ο Χίτλερ και η Μπράουν.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για πολύ καιρό, οι ιστορικοί περιέγραφαν την ερωμένη του Αδόλφου Χίτλερ, Eύα Μπράουν, σαν μια κατά βάση απολιτική παρουσία δίπλα στον δικτάτορα.
Παρότι εκείνος ήταν πάντα περισσότερο αφοσιωμένος στο κόμμα και τις ιδέες του παρά στην ίδια, η Εύα Μπράουν επέλεξε να «φύγει» μαζί του, σαν σήμερα, 30 Απριλίου του 1945.
Ο δικτάτορας αυτοκτόνησε χρησιμοποιώντας ένα φιαλίδιο υδροκυανίου και ένα πιστόλι.
Όλα τα στοιχεία τα κρατούσε καλά κρυμμένα η Σοβιετική Ένωση, ενώ σχετικά πρόσφατα δόθηκαν εξηγήσεις και κάποιες απαντήσεις.
Στο ντοκιμαντέρ που ακολουθεί μπορείτε να δείτε μερικές απ΄ αυτές, οι οποίες συνοδεύονται από σπάνια πλάνα και ενδιαφέρουσες αφηγήσεις.
THE HUNT FOR HITLER - Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ
Ο δικτάτορας αυτοκτόνησε χρησιμοποιώντας ένα φιαλίδιο υδροκυανίου και ένα πιστόλι.
Όλα τα στοιχεία τα κρατούσε καλά κρυμμένα η Σοβιετική Ένωση, ενώ σχετικά πρόσφατα δόθηκαν εξηγήσεις και κάποιες απαντήσεις.
Στο ντοκιμαντέρ που ακολουθεί μπορείτε να δείτε μερικές απ΄ αυτές, οι οποίες συνοδεύονται από σπάνια πλάνα και ενδιαφέρουσες αφηγήσεις.
THE HUNT FOR HITLER - Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ
Μάλιστα γίνεται αναφορά στην εύρεση ενός πτώματος σε μία υπόγεια στοά. Αν και οι Σοβιετικοί στην αρχή είπαν ότι πρόκειται για το πτώμα του Αδόλφου Χίτλερ, και το έχουν στην κατοχή τους, αργότερα τα... μάζεψαν και είπαν ότι έκαναν λάθος.
Führerbunker, το οχυρό του φύρερ....
Το καταφύγιο που αυτοκτόνησε ο Χίτλερ «εξαφανίστηκε» από το Βερολίνο
Για να μη γίνει χώρος προσκυνήματος και αναβίωσης του ναζισμού, οι σύμμαχοι προσπάθησαν να το ανατινάξουν, αλλά η ισχυρή του θωράκιση δεν το επέτρεπε.
Μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, αποφασίστηκε να σκεπαστεί με χώμα. Οι φωτογραφίες του καταφυγίου απεικονίζουν μερικούς από τους χώρους του φρουρίου.
Από το 1987, ο ερασιτέχνης φωτογράφος, Ρόμπερτ Κόνραντ, μπήκε κρυφά, σε ότι είχε απομείνει από την τελευταία κατοικία του Χίτλερ. Είχαν ήδη αρχίσει οι εργασίες για την κατασκευή ενός τεράστιου συγκροτήματος διαμερισμάτων στις γωνίες των οδών Vossstrasse και Otto Grotewohl Strasse.
Ο φωτογράφος πήγε στο σημείο 30 φορές, πολλές από τις οποίες ήταν μεταμφιεσμένος και τέσσερις φορές συνελήφθη από τις αρχές της Ανατολικής Γερμανίας....
Εκεί που το σύμβολο του ναζισμού νικήθηκε, σήμερα υπάρχει κτιριακό συγκρότημα και μια πινακίδα για τους τουρίστες....
Συνήθως, όταν οι νεοναζί τοποθετούν εκεί λουλούδια αυτά «εξαφανίζονται» σε σύντομο χρόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου