Aποτρέπουν μετανάστες οι τραγικές εικόνες στη Μεσόγειο;

Βίντεο από ναυάγια στη Μεσόγειο και επιχειρήσεις διάσωσης κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Τι επίδραση έχουν σε όσους σχεδιάζουν να τολμήσουν το ριψοκίνδυνο ταξίδι;

Το επικίνδυνο ταξίδι ανά τη Μεσόγειο δεν έχει όμως αίσιο τέλος

Πλοιάρια που μεταφέρουν πρόσφυγες και μετανάστες βυθίζονται στη Μεσόγειο, επιχειρήσεις διάσωσης στην ανοιχτή θάλασσα, επεμβάσεις της λιβυκής ακτοφυλακής συχνά με βία. 

Εικόνες σαν κι αυτές προβάλλονται συχνά στα ΜΜΕ, αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. 

Όσοι ετοιμάζουν το ίδιο ταξίδι προς την Ευρώπη όμως δεν πτοούνται. Έτσι κι ο Αλή. Σχεδιάζει να φτάσει με παρόμοιο τρόπο στην Ευρώπη και δεν φοβάται. 

Αν και ήδη έχει περάσει από πολλές χώρες, είναι έτοιμος να διασχίσει και τη Μεσόγειο. 

«Δεν φοβάμαι εγώ. Δεν φοβάμαι μήπως πεθάνω. Γιατί; Μπορώ να πω ότι είμαι αγωνιστής», λέει χαρακτηριστικά. 

Βάρκα με πρόσφυγες προσπαθεί να ξεφύγει από τις λιβυκές αρχές

Ο Αλή κατάγεται από το Τόγκο στη δυτική Αφρική. Χρειάστηκε χρόνια για να καταφέρει να φτάσει στην πρωτεύουσα του Μαρόκου, το Ραμπάτ. 

Πλέον έχει κολλήσει εκεί, όπως και πολλοί άλλοι μετανάστες από χώρες της υποσαχάριας ζώνης. 

Αλλά δεν είναι οι μόνοι που θέλουν να φτάσουν στην Ευρώπη. Πολλοί νέοι και από το Μαρόκο εγκαταλείπουν τη χώρα τους. Στις μεγάλες πόλεις η ανεργία φτάνει μέχρι και το 40%.

Ένας από αυτούς ήταν και ο Ρασίντ, γύρω στα 25. Καταγόταν από μια φτωχή οικογένεια, σπούδαζε και προσπαθούσε να συντηρηθεί με μικροδουλειές, θυμάται ο Κεγί, φίλος του και δημοσιογράφος. 

Ο Κεγί θυμάται: 

«Κάποια στιγμή στάμαστησε να χαίρεται τη ζωή. Προσπάθησα να του πω ότι η Ευρώπη δεν είναι παράδεισος. Μέσω φίλων εγώ ο ίδιος προσπάθησα να του βρω κάποια δουλειά. Δεν ήθελε. Επέμενε να μεταναστεύσει. Ήθελε να δοκιμάσει μια δεύτερη φορά».

Το κυνήγι του ονείρου υπερνικά τον φόβο του θανάτου

Διάσωση μεταναστών από την οργάνωση αρωγής SOS Mediterranee

Ο Ρασίντ δεν τα κατάφερε. Πέθανε κατά το ταξίδι του στη Μεσόγειο το 2017. Είχε φτάσει και πριν κάποια χρόνια πάλι στην Ευρώπη αλλά απελάθηκε. 

Πριν από τέσσερα χρόνια είχε φτάσει μέσω λαθρεμπόρων στη Λιβύη. Μήνες αργότερα επιβιβάστηκε σε ένα πλοιάριο, το οποίο όμως βυθίστηκε. 

Γνωστοί του από το Μαρόκο που επέβαιναν στο ίδιο πλοιάριο έστειλαν φωτογραφίες στην οικογένειά του.

Η τραγική ειρωνεία είναι ότι και ο Ρασίντ γνώριζε καλά τι συμβαίνει, αλλά οι εικόνες από τη Μεσόγειο δεν τον εμπόδισαν να τολμήσει δύο φορές το ταξίδι, που αποδείχθηκε μοιραίο.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επηρεάζουν έντονα πολλούς, νέους κυρίως, που ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη. 

Αυτό θεωρεί ο Μοχάμεντ Μπεναϊσά, πρόεδρος ανθρωπιστικής οργάνωσης με έδρα το Μαρόκο. 

Μεγαλύτερη δύναμη από τις αποτρόπαιες εικόνες των ναυαγίων, έχουν οι εικόνες όσων τελικά καταφέρνουν να φτάσουν στην Ευρώπη. 

Όπως αναφέρει: 

«Υπάρχουν βίντεο μεταναστών από το Μαρόκο, τα οποία δημοσιεύουν οι ίδιοι μόλις φτάσουν στην Ευρώπη. Αυτό ωθεί κι άλλους νέους να το τολμήσουν. Ειδικά ανηλίκους. Βλέπουν τη θετική πλευρά, πιστεύουν ακράδαντα ότι δεν θα πνιγούν, ότι θα υπάρξει επιχείρηση διάσωσης. Τους ωθεί η θέληση να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους. Κι αυτή είναι ισχυρότερη από τον φόβο του θανάτου».

 

Για πολλούς το επικίνδυνο ταξίδι στη Μεσόγειο δεν έχει όμως αίσιο τέλος. 

Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης πάνω από 800 μετανάστες έχουν πεθάνει στη Μεσόγειο από τις αρχές του έτους. 

Ο αριθμός τους εκτιμάται όμως ότι είναι πολύ υψηλότερος στην πραγματικότητα.

ΠΗΓΗ