Ο ακροδεξιός, νοσταλγός της Χούντας και οπαδός της ακραίας νεοφιλελεύθερης οικονομίας, Ζαΐρ Μπολσονάρο είναι ο νέος πρόεδρος της Βραζιλίας, όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των Προεδρικών Εκλογών.
Όπως ανακοίνωσε το Ανώτατο Εκλογοδικείο (TSE), με καταμετρημένο το 99,6% των ψήφων, ο Μπολσονάρου συγκέντρωσε το 55,2% των ψήφων, έναντι του 44,8% που έλαβε ο Αντάτζι.
Με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, υποστηρικτές του Μπολσονάρο βγήκαν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν.
Ο πρώην λοχαγός του στρατού θα αναλάβει τα καθήκοντά του τον Ιανουάριο, σε μια Βραζιλία όπου το κλίμα είναι ιδιαίτερα πολωμένο, έπειτα από μια εξαιρετικά τεταμένη προεκλογική εκστρατεία.
Μπολσονάρου: Θα υπερασπιστούμε το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία
«Θα αλλάξουμε μαζί το πεπρωμένο της Βραζιλίας», ανέφερε ο ίδιος το βράδυ της Κυριακής, σε ένα πρώτο μήνυμά του που μεταδόθηκε μέσω Facebook, μετά την αναγγελία της νίκης του στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών. «Δεν μπορούμε πλέον να συνεχίσουμε να ερωτοτροπούμε με τον σοσιαλισμό, τον κομμουνισμό, τον λαϊκισμό της αριστεράς», πρόσθεσε.
Λίγο αργότερα, ο Μπολσονάρου υποσχέθηκε σε διάγγελμά του που μεταδόθηκε απευθείας τηλεοπτικά ότι θα «υπερασπιστεί το Σύνταγμα, τη δημοκρατία, την ελευθερία».
«Αυτή δεν είναι ούτε η υπόσχεση ενός κόμματος, ούτε μια κενή υπόσχεση ενός άνδρα, είναι ένας όρκος ενώπιον του θεού», επισήμανε ο Μπολσονάρου, που εκλεγόταν στη Βουλή της Βραζιλίας επί 27 χρόνια με τα χρώματα της άκρας δεξιάς και δηλώνει ανοικτά νοσταλγός της στρατιωτικής δικτατορίας (1964-85).
«Σεβασμό» προς τους εκλογείς που τον ψήφισαν ζήτησε ο Αντάτζι
Από την πλευρά του, ο υποψήφιος της κεντροαριστεράς Φερνάντου Αντάτζι, ζήτησε «σεβασμό προς τα 45 εκατομμύρια των ψηφοφόρων» που τον υποστήριξαν.
Ο υποψήφιος του Κόμματος Εργαζομένων (PT), δήλωσε πως «αυτό το μεγάλο μέρος του βραζιλιάνικου λαού πρέπει να γίνει σεβαστό».
«Διακυβεύονται τώρα τα ατομικά, τα πολιτικά, τα εργασιακά κα τα κοινωνικά δικαιώματα. Έχουμε την ευθύνη να αποτελέσουμε μια αντιπολίτευση που θα βάζει τα συμφέροντα του έθνους πάνω απ' όλα» τόνισε.
Ο Αντάτζι δεν συνεχάρη για τη νίκη του τον Μπολσονάρου στη διάρκεια της ομιλίας του μπροστά στους υποστηρικτές του στο Σαν Πάουλου.
Ο υποψήφιος της άκρας δεξιάς βάσισε όλη την εκστρατεία του στην υπόσχεση της καθολικής, βίαιης κατεδάφισης των 13 χρόνων (2003-2016) της κυριαρχίας του PT στο πολιτικό σκηνικό της Βραζιλίας.
Ο Αντάτζι είχε δηλώσει λίγα εικοσιτετράωρα πριν ανοίξουν οι κάλπες ότι «θα αγωνιστεί μέχρι τέλους για να εμποδίσει τον φασισμό» να επικρατήσει στη Βραζιλία και επανέλαβε την Κυριακή το πρωί, καθώς ψήφιζε, ότι «η δημοκρατία και οι ατομικές ελευθερίες διατρέχουν κίνδυνο» στη χώρα.
Ο Φερνάντου Αντάτζι αντικατέστησε τον πρώην πρόεδρο Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα, ο οποίος φυλακίστηκε μετά την καταδίκη του για μια υπόθεση διαφθοράς και αποκλείστηκε από τη διαδικασία αφού κρίθηκε ότι δεν είχε δικαίωμα να διεκδικήσει τρίτη θητεία στο ανώτατο αξίωμα της χώρας.
Ποιος είναι στην πραγματικότητα ο Ζαϊρ Μπολσονάρο
Τον αποκαλούν «βραζιλιάνο Τραμπ».
Τον συμβουλεύει ο Στιβ Μπάνον. Και η εκστρατεία του ήταν ένα μίγμα μέτρων λιτότητας, ρατσισμού, μισογυνισμού και ακραίων θέσεων για τον νόμο και την τάξη.
Θέλει οι κακοποιοί να εκτελούνται με συνοπτικές διαδικασίες αντί να περνούν από δίκη.
Χαρακτηρίζει τους ιθαγενείς «παράσιτα» και υποστηρίζει μεθόδους ευγονικής για τον έλεγχο των γεννήσεων.
Αποκαλεί τους πρόσφυγες από την Αϊτή, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή «απόπατο» και πιστεύει ότι πρέπει να τους αναλάβει ο στρατός.
Εξισώνει την ομοφυλοφιλία με την παιδεραστία.
Είναι ο Ζαϊρ Μπολσονάρο.
Το λεξιλόγιο του Μπολσονάρο θυμίζει τους Ναζί και αν και συμμετέχει σε εκλογική διαδικασία, πρόσφατα δήλωσε ότι δεν θα δεχόταν ποτέ μια εκλογική ήττα και ότι στην περίπτωση αυτή θα έπρεπε να αναλάβει τον έλεγχο ο στρατός.
Αυτό συνιστά ευθεία απειλή για τη δημοκρατία.
Θαυμαστής του Πινοσέτ και άλλων δικτατόρων της Λατινικής Αμερικής, όπως και του ίδιου του Χίτλερ, ο Μπολσονάρο δεν αναγνωρίζει νομιμότητα στην αντιπολίτευση, που γι’αυτόν είναι συνώνυμη με την τυραννία.
Τον περασμένο μήνα άλλωστε υποστήριξε ότι οι πολιτικοί του αντίπαλοι, και μέλη του Εργατικού Κόμματος, πρέπει να εκτελεστούν.
Σε αντίθεση με άλλους που απορρίπτουν τη βία και τον ρατσισμό, ο λαϊκισμός του Μπολσονάρο παραπέμπει κατευθείαν στην εποχή του Χίτλερ.
Δεν είναι τυχαίο ότι τον περασμένο μήνα η γερμανική πρεσβεία πολιορκήθηκε ηλεκτρονικά από σχολιαστές που υποστήριζαν ότι ο ναζισμός είναι ταυτόσημος με τον σοσιαλισμό.
Οι επικριτές του Μπολσονάρο τον είχαν χαρακτηρίσει ναζί λόγω των ακραίων απόψεών του και οι οπαδοί του έσπευσαν να τον υποστηρίξουν με μηνύματα στη γερμανική πρεσβεία.
Στη Βραζιλία και άλλες χώρες, οι δεξιοί λαϊκιστές συμπεριφέρονται όπως οι Ναζί και την ίδια στιγμή αποκηρύσσουν τη ναζιστική κληρονομιά ή κατηγορούν την Αριστερά για την κληρονομιά αυτή.
Για τα μετα-φασιστικά μέλη της εναλλακτικής Δεξιάς, το να συμπεριφέρεσαι όπως οι Ναζί και να κατηγορείς τους αντιπάλους σου ότι είναι Ναζί δεν συνιστά αντίφαση.
Η ιδέα ενός αριστερού ναζισμού είναι άλλωστε ένας πολιτικός μύθος που απορρέει ευθέως από τις μεθόδους της ναζιστικής προπαγάνδας.
Σύμφωνα με βραζιλιάνους δεξιούς και αρνητές του Ολοκαυτώματος, εκείνη που απειλεί να αναβιώσει τον ναζισμό είναι η Αριστερά.
Την ώρα που ο Χίτλερ κατηγορούσε τον ιουδαϊσμό ότι αποτελούσε τη δύναμη πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες και ισχυριζόταν ότι οι Εβραίοι ήθελαν να ξεκινήσουν έναν πόλεμο και να εξοντώσουν τους Γερμανούς, ξεκινούσε ο ίδιος τον Β’Παγκόσμιο Πόλεμο και εξόντωνε τους Εβραίους.
Οι φασίστες πάντα υποκαθιστούσαν την πραγματικότητα με τα ιδεολογήματά τους.
Αυτός είναι ο λόγος που ο Μπολσονάρο εμφανίζει τους σημερινούς ηγέτες της Αριστεράς ως θαυμαστές του Χίτλερ, ενώ στην πραγματικότητα εκείνος είναι ο μοναδικός υποψήφιος που βρίσκεται κοντά στον Χίτλερ τόσο ως προς το στιλ όσο και ως προς την ουσία του.
Στη σημερινή Γερμανία, ορισμένοι ακροδεξιοί διαδηλωτές χαιρετούν ναζιστικά σε διαδηλώσεις, και παρ’όλα αυτά οι ηγέτες τους στην Εναλλακτική για τη Γερμανία αποκηρύσσουν τον ναζισμό.
Ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, που το 2017 είπε ότι ορισμένοι Νεοναζί και λευκοί εθνικιστές είναι «μια χαρά άνθρωποι», κατηγόρησε κάποια στιγμή τη CIA ότι συμπεριφέρεται όπως οι Ναζί.
Ακολουθώντας το προπαγανδιστικό δόγμα των Ναζί, πολλοί από τους σύγχρονους ακροδεξιούς αρνούνται κάθε σχέση με τους ιδεολογικούς προκατόχους τους και υποστηρίζουν ότι πραγματικοί Ναζί είναι οι αντίπαλοί τους.
Όταν ένας προεδρικός υποψήφιος κατηγόρησε τον Μπολσονάρο ότι είναι ένας «τροπικός Χίτλερ», εκείνος απάντησε ότι τον Χίτλερ δεν τον εκθειάζει εκείνος, αλλά οι αντίπαλοί του (το 2011 είχε πει ότι προτιμά να τον συγκρίνουν με τον Χίτλερ παρά να πουν γι'αυτόν ότι είναι γκέι).
Στη νέα λαϊκιστική εποχή των fake news και των ξεδιάντροπων ψεμάτων, αυτό το ψέμα για τον ναζισμό ξεχωρίζει: ότι ο ναζισμός και ο φασισμός δηλαδή είναι αριστερά φαινόμενα.
Η Λατινική Αμερική έχει κατ΄εξοχήν γνωρίσει μια πολιτική εμπνευσμένη από τον φασισμό. Στη διάρκεια του Βρώμικου Πολέμου της Αργεντινής, τη δεκαετία του ’70, σκοτώθηκαν δεκάδες χιλιάδες πολίτες της.
Ο Μπολσονάρο δήλωσε το 1999 ότι έπρεπε και η δικτατορία της Βραζιλίας να έχει σκοτώσει 30.000 πολίτες, ξεκινώντας από το Κονγκρέσο και τον πρόεδρο Φερνάντο Ενρίκε Καρντόσο.
Όπως και οι φασίστες προκάτοχοί του, υποστηρίζει ότι η πραγματική δημοκρατία ήταν αυτά τα φασιστικά καθεστώτα.
Θέλει δηλαδή να πλασάρει τον φασισμό ως δημοκρατία.
Πολιτικοί όπως ο Μπολσονάρο αρνούνται συχνά οποιαδήποτε σχέση με τον φασίστα δικτάτορα της Γερμανίας και κατηγορούν τους αντιπάλους τους ότι είναι οι πραγματικοί Ναζί.
Η ιστορία όμως μας διδάσκει ότι αν θέλουμε να κατανοήσουμε τους νέους λαϊκιστές της Δεξιάς δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις φασιστικές ρίζες της πολιτικής τους - και την προπαγάνδα τους.
* Άρθρο του Φεντερίκο Φίνκελσταϊν στο Foreign Policy. Ο αρχικός τίτλος του άρθρου ήταν:
«Το πρότυπο του Ζαϊρ Μπολσονάρο δεν είναι ο Μπερλουσκόνι, αλλά ο Γκέμπελς».
Ο Federico Finchelstein είναι καθηγητής Ιστορίας στο «New School for Social Research and Eugene Lang College».
Είναι επίσης συγγραφέας του βιβλίου «From Fascism to Populism in History».
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου