Τρίτη και… τυχερή ήταν η προσφυγή στη Δικαιοσύνη για έναν πρώην ανώτατο δικαστή, ο οποίος διετέλεσε για τρεις μήνες άμισθος πρόεδρος του Ερρίκος Ντυνάν και κλήθηκε να πληρώσει, μαζί με τον Ανδρέα Μαρτίνη, πάνω από 3 εκατομμύρια ευρώ για φοροδιαφυγή του Ιδρύματος.
Στον πρώην αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου είχαν δεσμευτεί τραπεζικοί λογαριασμοί και είχε «μπλοκαριστεί» η μεταβίβαση της ακίνητης περιουσίας του.
Μετά από δύο αντίθετες αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων, το Β’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας αποφάσισε τώρα ότι δεν επιτρέπεται η δέσμευση της περιουσίας φυσικών προσώπων που διετέλεσαν στη διοίκηση και διαχείριση Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου λόγω μη απόδοσης παρακρατούμενων φόρων όταν η ίδια η Πολιτεία νομοθετεί για το «πάγωμα» της είσπραξης των οφειλομένων.
Μετά από αυτή την απόφαση, ο πρώην αρεοπαγίτης, αλλά και ο ήδη κατηγορούμενος για υποθέσεις του Ντυνάν, Ανδρέας Μαρτίνης δεν θα καταβάλουν συνολικό ποσό 3.282.273 ευρώ, το οποίο τους είχε καταλογιστεί για φοροδιαφυγή του Ιδρύματος.
Ο πρώην αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου υποστηρίζει ότι ήταν πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (Ε.Ε.Σ.) και άμισθος πρόεδρος του Ερρίκος Ντυνάν, από τον Ιανουάριο ως τις αρχές Απριλίου του 2013 κι ότι ο ίδιος δεν είχε διενεργήσει καμία διαχειριστική πράξη στο νοσοκομείο, «δείχνοντας» ως υπεύθυνο τον Ανδρέα Μαρτίνη.
Το Β΄ Τμήμα του ΣτΕ, με την υπ΄ αριθμ. 1769/2018 απόφασή του, έκανε δεκτή την αίτηση του τέως αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου, κρίνοντας ότι δεν ήταν νόμιμα τα μέτρα που επιβλήθηκαν σε βάρος του.
Όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης:
«Κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 46 του ΚΦΔ, στενώς ερμηνευτέων ενόψει της σοβαρής επέμβασης που ενέχει η ενεργοποίηση των επίδικων μέτρων σε βάρος της οικονομικής και επαγγελματικής ελευθερίας των καθ΄ών τα μέτρα αυτά προσώπων, δεν επιτρέπεται η λήψη των ως άνω μέτρων σε βάρος φυσικών προσώπων εντεταλμένων στη διοίκηση, διαχείριση ή εκπροσώπηση νομικών οντοτήτων για μη απόδοση παρακρατούμενων φόρων, όταν για αυτούς τους παρακρατούμενους φόρους και αποδοτέους κατά την διάρκεια της θητείας τους φόρους, ήταν ανεκτή από το νομοθέτη η μη εκπλήρωση της υποχρέωσης απόδοσης αυτών, πράγμα που συνέβη και εν προκειμένω, όπως συνάγεται από το γεγονός ότι δυνάμει των ειδικών νομοθετικών ρυθμίσεων, είχε ανασταλεί η συμφωνία με διάταξη λήψης ασφαλιστικών μέτρων, όπως είναι και τα ασφαλιστικά μέτρα προς εξασφάλιση της ικανοποίησης των αξιώσεων κάθε πιστωτή και από οποιαδήποτε αιτία, μεταξύ των οποίων και των αξιώσεων του Δημοσίου από μη καταβολή των επίμαχων φόρων».
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου