Πόσα δίνει η Μύκονος στα δημ. ταμεία από τα 2,3 δισ. ευρώ τζίρο, ώστε να απαιτεί από το κράτος;

Αναμφίβολα η Μύκονος είναι το «διαμάντι» του Ελληνικού τουρισμού.

Μάλιστα, τα τελευταία επτά χρόνια, ενώ η οικονομία στην υπόλοιπη, μη τουριστική, Ελλάδα έπαιρνε την κατηφόρα, η τοπική οικονομία στη Μύκονο σημείωνε έκρηξη προς τα πάνω. 

Γιατί οι έξυπνοι μυκονιάτες φρόντισαν να αντικαταστήσουν τους ευκατάστατους Έλληνες που πήγαιναν παραδοσιακά στο νησί, με πλούσιους ξένους. Κυρίως Άραβες, Τούρκους, Αμερικανούς και Ρώσους.

Το νησί, λοιπόν, έγινε διεθνής προορισμός. Με έσοδα, που φτάνουν σε απίστευτα νούμερα για τη σημερινή Ελλάδα, που έχει φτωχύνει μετά από οκτώ δραματικά χρόνια μνημονίων.

Εξακριβωμένα στοιχεία του europost.gr αναφέρουν ότι η Μύκονος έκανε πέρυσι τζίρους 2,3 δισ. ευρώ. 

Το αξιοπερίεργο είναι ότι από τα τεράστια αυτά ποσά μόνο ένα πέντε έως επτά τις εκατό μπήκε στα δημόσια ταμεία, με οποιαδήποτε μορφή (φόροι, εισφορές κλπ.).


Δηλαδή, ενώ η Μύκονος πλουτίζει υπερβολικά και μαζεύει τα λεφτά του διεθνούς τζετ – σετ, που πηγαίνει εκεί για να περάσει καλά, την ίδια στιγμή η προσφορά της στο Ελληνικό Κράτος, δηλαδή στον ευρύτερο Ελληνικό λαό, είναι ελάχιστη έως και μηδαμινή!

Το πού πάνε τα λεφτά, εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς: 

Οι περισσότεροι επιχειρηματίες φοροδιαφεύγουν συστηματικά και στέλνουν τα λεφτά στο εξωτερικό, αφαιρώντας από την υπόλοιπη Ελληνική κοινωνία, που έχει γονατίσει από τους υπερβολικούς φόρους και τις εισφορές, πολύτιμους πόρους που τους έχει άμεση ανάγκη.

Με αυτά τα δεδομένα, από πού αντλεί το ειδικό δικαίωμα (γιατί το πολιτικό δικαίωμα το έχει…) ο Δήμαρχος Μυκόνου να απευθύνεται στο χειμαζόμενο Ελληνικό Κράτος και να απαιτεί καλύτερες υπηρεσίες σε όλους τους τομείς κρατικής δραστηριότητας;

Αναμφίβολα, η Μύκονος ως τμήμα της Ελληνικής επικράτειας και όχι ως αυτόνομο «Πριγκιπάτο» (όπως αυτοαποκαλείται και το γνωστό πολυτελές beach bar στον Πάνορμο), δικαιούται να έχει καί καλύτερη αστυνόμευση καί πιό πολλούς δημοσίους υπαλλήλους καί μεγαλύτερη προσοχή από το δημόσιο.

Μήπως, όμως, οι Μυκονιάτες επιχειρηματίες, που βουλιάζουν στα εκατομμύρια, πρέπει να αναλογιστούν και τις δικές τους ευθύνες απέναντι στο κοινωνικό σύνολο και να γίνουν, επιτέλους, στοιχειωδώς συνεπείς στις φορολογικές, ασφαλιστικές και άλλες υποχρεώσεις τους;