Η αντιπολίτευση τυπώνει... ψηφοδέλτια για το φθινόπωρο

Για το 2018 υπάρχει ένα σενάριο «στρωμένο», ευθύγραμμο και περίπου κοινής αποδοχής. Η κυβέρνηση, λένε, θα ξέρει την άνοιξη αν μπορεί όντως να πάρει μια έξοδο που να φαίνεται κάπως καθαρή – ή, τέλος πάντων, ολίγον ακάθαρτη. 

Θα ξέρει αν θα έχει αποσπάσει ένα πακέτο που μπορεί να διαχειριστεί αφηγηματικά, ώστε να οδηγηθεί το φθινόπωρο σε ενλογές. 

Γιατί; Για να αποφύγει το πολιτικό κόστος της περικοπής 700.000 συντάξεων που έχει ψηφιστεί και πρέπει να εφαρμοστεί από 1/1/2019. Και, κυρίως, για να είναι πιο κοντά στον στόχο της διατήρησης του ΣΥΡΙΖΑ ως δεύτερου πόλου – στόχος που λογικά τίθεται σε μεγάλη διακινδύνευση αν ο κυβερνητικός βίος εξαντλήσει τα συνταγματικά του περιθώρια.

Με αυτό το βασικό σενάριο για κάλπες το επόμενο φθινόπωρο φαίνεται να προγραμματίζεται για το 2018 η αντιπολίτευση – μείζων και ελάσσων. Ακόμη όμως κι αυτοί που επιταχύνουν τον εκλογικό τους σχεδιασμό δεν είναι έτοιμοι να στοιχηματίσουν. 

Πρώτον, επειδή ο ίδιος ο Τσίπρας δεν φαίνεται να έχει αποφασίσει αν θα δοκιμάσει ελεγχόμενη έξοδο από την εξουσία ή θα ρισκάρει εξάντληση της τετραετίας. Και, δεύτερον, επειδή οι εξελίξεις δεν εξαρτώνται μόνο από εκείνον. Εξαρτώνται και από τους δανειστές.

Σύμφωνα με μια εκτίμηση διαδεδομένη στους κόλπους της αντιπολίτευσης, οι δανειστές χρειάζονται ένα ελληνικό success story περίπου όσο το χρειάζονται και οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Κανείς δεν θέλει νέα παράταση της ελληνικής εκκρεμότητας. 

Με αυτό το σκεπτικό, πιθανολογείται από ορισμένες πηγές στην Αθήνα ότι ο Τσίπρας θα βοηθηθεί να πάρει ένα πολιτικά εξαργυρώσιμο εξιτήριο τον Αύγουστο του 2018. Ενα εξιτήριο που θα τον βάλει σε εκλογικό πειρασμό.

«Σκεφτείτε ότι, εκτός από τα προψηφισμένα μέτρα, πρέπει φέτος να πιάσουν και πλεόνασμα 3,5%. Δεν είμαι σίγουρος ότι με τόσο υψηλό στόχο θα μπορέσουν στο τέλος της χρονιάς να τηρήσουν το έθιμο της διανομής μερίσματος», λέει έμπειρο στέλεχος του Κινήματος Αλλαγής. 

Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν φαίνεται στον ορίζοντα ευνοϊκότερο για τον ΣΥΡΙΖΑ ενδεχόμενο από το να πάει σε πρόωρες εκλογές αμέσως μετά το διαφαινόμενο τέλος του προγράμματος.

Στην εκτίμηση αυτή φαίνεται ότι συγκλίνει και η αξιωματική αντιπολίτευση, με διαφορετική πάντως αφετηρία. Το δεδομένο στο οποίο βασίζεται η ανάλυση της Πειραιώς είναι ότι τον Ιούνιο του 2019 πρέπει ούτως ή άλλως να γίνουν οι ευρωεκλογές – ταυτόχρονα με τις αυτοδιοικητικές, αν δεν επισπευσθούν. 

Οπως σημειώνουν νεοδημοκρατικές πηγές, «η λογική λέει ότι όταν ένα κυβερνών κόμμα υφίσταται συντριβή στις ευρωεκλογές, στις εθνικές οδηγείται σε πολιτική εξαφάνιση». 

Στο πιο πρόσφατο συγκρίσιμο προηγούμενο, η Ν.Δ. στις ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2014 είχε χάσει με λιγότερο από τέσσερις μονάδες διαφορά. Εξι μήνες μετά, στις εθνικές κάλπες, η ψαλίδα ξεπέρασε τις οκτώ. 

Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, λένε, θα μπορούσε να ανανήψει από μεγάλη ήττα στις ευρωκάλπες. Γι’ αυτό θα φροντίσει να πάει σε εθνικές είτε πριν είτε, το αργότερο, ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές.


Αμείωτη ένταση

Αυτό για τη Ν.Δ. σημαίνει ότι άνοιξε ήδη ένας πολιτικός κύκλος με απώτατο ορίζοντα τον Ιούνιο του 2019, τον οποίο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σχεδιάζει να διατρέξει με αμείωτη ένταση, ως μακρά προεκλογική καμπάνια. 

Στις ιδιωτικές συζητήσεις των «γαλάζιων» στελεχών, πάντως, κυριαρχεί η εκτίμηση ότι ο Τσίπρας δεν θα εξαντλήσει αυτόν τον ενάμιση χρόνο. 

Με αυτούς ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις», λέει στέλεχος της Ν.Δ. «Αν, όμως, μου ζητούσες να στοιχηματίσω, θα σου έλεγα ότι το πιο πιθανό είναι να έχουμε εκλογές το φθινόπωρο. Εμείς τρέχουμε. Κι όσο κρατήσει».

Την ίδια αίσθηση επείγοντος μεταδίδει και η Χαριλάου Τρικούπη, που προετοιμάζεται για το ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής τον Μάρτιο (πιθανότατα στις 16-18 Μαρτίου). 

Ψιλοδιαφωνίες υπάρχουν πάλι για τα διαδικαστικά της ανάδειξης των συνέδρων. Ολοι, όμως, αισθάνονται την πίεση του χρόνου. Οπως λέει στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, «πρέπει να τελειώνουμε γρήγορα με αυτά (τα του συνεδρίου). Εχουμε και ψηφοδέλτια να φτιάξουμε».

ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗΣ   -  ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ