Καθώς φτάσαμε πια στις αμερικανικές εκλογές, στην αρθρογραφία του εξωτερικού ανεβαίνουν οι τόνοι σχετικά με ένα ζήτημα που είναι τόσο σοβαρής όσο και κρίσιμης για όλους μας σημασίας. Το ζήτημα μιας ενδεχόμενης θερμοπυρηνικής σύγκρουσης μεταξύ των υπερδυνάμεων.
Το όλο θέμα που έχει προκύψει εδώ και πολύ καιρό έχει να κάνει με την δηλωμένη θέση του ενός από τους δυο υποψήφιους για το προεδρικό αξίωμα στις Ηνωμένες Πολιτείες: της Χίλαρι Κλίντον.
Η Κλίντον έχει κάνει δυο τοποθετήσεις οι οποίες αν πραγματοποιηθούν ως πολιτική απόφαση και αν λάβουμε υπ' όψη την επίσημη τοποθέτηση του Κρεμλίνου πάνω στο θέμα αυτό, δυστυχώς για την ανθρωπότητα, μόνο ένα επακόλουθο μπορούν να έχουν: Την πυρηνική αναμέτρηση.
Η πρώτη τοποθέτηση της Κλίντον είναι ότι “η πυρηνική προοπτική είναι πάνω στο τραπέζι”.
Η δεύτερη ότι “πρέπει να επιβληθεί πάνω από την Συρία μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων”.
Απαγόρευση πτήσεων στην Συρία σημαίνει ότι το έδαφος της Συρίας πρέπει να “καθαρίσει” από συστήματα αεράμυνας και ο ουρανός της από αεροπλάνα. Η Συρία όμως δεν είναι Λιβύη. Στην Συρία έχουν βάσεις οι Ρώσοι (συν τα σχετικά συστήματα αεράμυνας) ενώ στον ουρανό της πετούν ρωσικά αεροπλάνα.
Η εμπλοκή φαντάζει αναπόφευκτη. Είναι όμως;
Για να βοηθήσουμε στην επίτευξη μιας κάποιας απάντησης παραθέτουμε τις απόψεις στο θέμα αυτό τριών διακεκριμένων αναλυτών. Του πρώην υφυπουργού επί κυβέρνησης Ρέιγκαν Paul Craig Roberts, του γνωστού δημοσιογράφου και αναλυτή Pepe Escobar και του Ρωσοαμερικανού συγγραφέα Dmitry Orlov.
1. Dr. Paul Craig Roberts: Μπορεί, σύντομα, να είμαστε όλοι νεκροί (βίντεο)
Πληροφορίες για την πηγή των θέσεων του P. C. Roberts
Η παρακάτω είναι περιληπτική απόδοση ραδιοφωνικής συνέντευξης που έδωσε πριν από μερικές μέρες ο Dr. Paul Craig Roberts σε βρετανικό σταθμό.
Τα θέματα που έθιξε περιγράφονται στις ενότητες της απομαγνητοφώνησης που ακολουθεί, ενώ τα σχετικά με την πυρηνική απειλή αναπτύσσονται από τον ίδιο σε βίντεο.
Προσωπική μας άποψη (και όχι μόνο) είναι ότι αν και ο Dr. Roberts δεν ανησυχεί αδικαιολόγητα, εντούτοις έχει κατά κάποιο τρόπο μια οπτική πολύ πιο μελανή από αυτή που μας αφηγούνται τα ίδια τα γεγονότα για τον συγκεκριμένο κίνδυνο.
****
Σημείωση: Όπου ο Dr. Roberts μιλάει σε 1ο πληθυντικό, αναφέρεται στις ΗΠΑ.
20 Οκτωβρίου 2016
Εισαγωγή
Η εμπλοκή Αμερικανών με επίθεση στον συριακό στρατό πρόσφατα, το τελεσίγραφο Κέρι προς Ρωσία ότι αν δεν σταματήσουν να χτυπάνε τους τζιχαντιστές στο Χαλέπι τελειώνουν οι συνομιλίες για την Συρία καθώς και το πόρισμα για το μαλαισιανό αεροπλάνο χωρίς να έχουν ληφθεί υπ όψιν οι ρωσικές έρευνες, οδηγούν σε επικίνδυνες προοπτικές την διεθνή ασφάλεια.
Ερωτήματα - συμπεράσματα
Ποιος ο λόγος για όλα αυτά και για την προπαγάνδα των ΜΜΕ; Προετοιμάζουν τον κόσμο; Η Ευρώπη εκτίθεται σε κίνδυνο από αυτή την τακτική απερισκεψίας και προκλητικής στάσης των ΗΠΑ.
Οι Ρώσοι, παρ' όλη την μέχρι τώρα υπεύθυνη στάση τους, βλέπουν πια καθαρά ότι τα διπλωματικά μέσα δεν αποδίδουν. Τώρα υπάρχει ο κίνδυνος οι Ρώσοι να χάσουν την υπομονή τους και να επιτεθούν σε τουρκικές ή αμερικανικές δυνάμεις που σαφώς υποστηρίζουν τους τρομοκράτες και θέλουν να ανατρέψουν τον Άσσαντ.
Όταν βλέπεις χώρες όπως ΗΠΑ, ΗΒ, Γερμανία, Γαλλία, Καναδά, Αυστραλία ακόμα και την ασήμαντη Δανία να προκαλούν μια πυρηνική υπερδύναμη με έναν τέτοιον απροκάλυπτο τρόπο αναρωτιέσαι αν υπάρχει κουκούτσι μυαλό οπουδήποτε στον δυτικό κόσμο. Και όταν βλέπεις μαζί με αυτή την τακτική την αισχρή προπαγάνδα των δυτικών ΜΜΕ ανησυχείς σοβαρά πλέον ότι αυτό μπορεί πραγματικά να οδηγήσει σε πόλεμο.
Κατάσταση στην Συρία και ΜΑ
Δεν υπάρχουν μετριοπαθείς μαχητές. Είναι όλοι τρομοκράτες που έστειλε η Ουάσινγκτον από την Λιβύη για να ανατρέψουν τον Άσσαντ όπως είχαν ανατρέψει τον Καντάφι. Σκοπός τους ήταν να εισβάλλει ο αμερικανικός συνασπισμός στην Συρία με πρόφαση την χρήση χημικών από τον Άσσαντ “εναντίον του ίδιου του λαού του”. Όμως τους μπλόκαρε το βρετανικό κοινοβούλιο και η παρέμβαση των Ρώσων που ανέλαβαν να λύσουν το πρόβλημα διπλωματικά απομακρύνοντας από την Συρία τα χημικά όπλα. Έτσι οι Αμερικανοί κατέφυγαν στον ΙΣΙΣ που προμήθευαν με οπλισμό και ονόμαζαν “μαχητές κατά του δικτάτορα”. Αλλά όταν εμφανίζονταν βίντεο με αυτούς να κόβουν κεφάλια και να τρώνε καρδιές οι Αμερικανοί έλεγαν “α, αυτοί δεν είναι μετριοπαθείς, είναι τρομοκράτες”.
Ο Άσσαντ είναι ένας ηγέτης κοσμικού κράτους αποδεκτός από την μεγάλη πλειοψηφία του λαού του. Κοσμικοί ηγέτες ήταν και ο Σαντάμ και ο Καντάφι μόνο που δεν ήθελαν να είναι μαριονέτες της Ουάσινγκτον, γι αυτό και τους εξόντωσαν.
Έτσι η ΜΑ είναι βυθισμένη στο δογματικό χάος μεταξύ σιιτών και σουνιτών και ο σκοπός της αμερικανικής πολιτικής είναι να επεκταθεί το χάος αυτό μέχρι το Ιράν προς όφελος του Ισραήλ. Αυτό το χάος στη συνέχεια μπορεί να περάσει σε μουσουλμανικές περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Κίνας. Αυτή είναι η πολιτική της Ουάσινγκτον που δεν έχει καμία σχέση με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας την οποία αντίθετα η Ουάσινγκτον ενισχύει και χρησιμοποιεί.
Αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο όποιος δεν ακολουθεί τις επιταγές της Ουάσινγκτον έχει την ίδια μοίρα. Βλέπε Αργεντινή, Βραζιλία, τώρα δουλεύουν σε Βενεζουέλα, Ισημερινό και Βολιβία. Στην λίστα μπαίνει και ο πρόεδρος των Φιλιππίνων που δεν άντεξε άλλο την αμερικανική επικυριαρχία. Η ανεξάρτητη πολιτική απαγορεύεται. Σήμερα οι μόνες χώρες με ανεξάρτητη πολιτική είναι οι Ρωσία, Κίνα, Συρία, Ιράν και Βόρεια Κορέα. Ίσως και η Ινδία, αλλά αν φύγουν από τη μέση η Ρωσία και η Κίνα, η Ινδία θα παραδοθεί.
Το αποτέλεσμα αυτής της διαβολικής τακτικής ήταν εκατομμύρια νεκροί, τραυματίες και ξεσπιτωμένοι που τώρα βρίσκονται σαν πρόσφυγες στις ίδιες μας τις χώρες. Και όλη αυτή η καταστροφή βασίζεται σε άρρωστα ψέμματα.
Ο κίνδυνος ενός πυρηνικού πολέμου είναι πάρα πολύ μεγάλος γιατί με τις εντάσεις αυξάνεται κατακόρυφα η πιθανότητα ενός λάθους. Σήμερα κινδυνεύουμε πολύ περισσότερο από την περίοδο του ψυχρού πολέμου, γιατί τότε η στάση και των δυο πλευρών ήταν να αποκλιμακώσουν την κατάσταση και όχι να την κλιμακώσουν όπως συμβαίνει με τους τρελούς νεοφιλελεύθερους στην Ουάσινγκτον.
Ο ρόλος των ΜΚΟ και της οικονομίας
Επενδύουμε εκατομμύρια για την 5η φάλαγγα των ΜΚΟ σε Ιράν, Ρωσία και Κίνα, σε μέσα μαζικής ενημέρωσης, πανεπιστήμια κλπ. Στο Ιράν στις τελευταίες εκλογές όλοι αυτοί προετοίμαζαν την “επανάσταση', την είχαν ονομάσει “πράσινη”, και συνεχίζουν ακόμα. Το Ιράν είναι πολύ ευάλωτο. Στην Ρωσία οι ΜΚΟ έχουν περιοριστεί με νόμο αλλά εξακολουθούν να είναι εκεί, όπως και στην Κίνα, ειδικά στο Χονγκ Κονγκ.
Όπου βλέπουμε όλους αυτούς να διαδηλώνουν οργανωμένα και να ζητούν “ελευθερίες”, στην πραγματικότητα είναι εξαγορασμένοι, πληρωμένοι. Όταν ενεργούν σε μια χώρα οι ΜΚΟ δημιουργούν τοπικά συμβούλια και εξαγοράζουν ντόπιους παράγοντες. Στην Ρωσία λειτουργούν 1.000 ΜΚΟ που πληρώνονται από την Ουάσινγκτον, όλοι αυτοί χειραγωγούνται από την Ουάσινγκτον.
Αλλά και οι οικονομίες αυτών των χωρών, μέσω του χρήματος, είναι ανοιχτές στους εχθρούς τους, οι κεντρικές τους τράπεζες μοιάζουν να μην προσέχουν, μια μαζική φυγή χρημάτων μπορεί να φέρει την καταστροφή. Υπάρχουν νεοφιλελεύθερες παρατάξεις μέσα στις χώρες αυτές οι οποίες πιστεύουν στην ένταξη τους στους νεοφιλελεύθερους σχεδιασμούς, στην Ρωσία ο πρωθυπουργός Μεντβέντεφ φέρεται να ανήκει σε τέτοια ρεύματα.
Οι προοπτικές για ΗΠΑ
Η απώλεια εμπιστοσύνης από τον αμερικανικό λαό στην κατεστημένη εξουσία, Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών, οδήγησε στην άνοδο του Ντόναλντ Τραμπ. Όμως ακόμα και αν εκλεγεί ο Τραμπ (εναντίον του οποίου τα ΜΜΕ κάνουν ότι μπορούν για να τον καταστρέψουν) και δεν κλέψουν στις εκλογές έτσι όπως απέκλεισαν τον Σάντερς που στην πραγματικότητα είχε κερδίσει το χρίσμα της υποψηφιότητας, μένει το ερωτηματικό “με τι εξουσία θα ανταποκριθεί στην πολιτική διαλόγου με τον Πούτιν;”
Από τη στιγμή που η ψηφοφορία είναι ηλεκτρονική και δεν υπάρχει τρόπος αμφισβήτησης και επαλήθευσης και επειδή αμφιβάλλω ότι οι Αμερικανοί, ότι και αν ψήφιζαν μέχρι τώρα, θα προτιμήσουν την Κλίντον, αν δεν εκλεγεί ο Τραμπ σημαίνει ότι έκλεψαν τις εκλογές. Αν όμως ο Τραμπ εκλεγεί τότε το ερώτημα είναι άλλο. Πως θα σχηματίσει μια κυβέρνηση που θα τον υποστηρίξει;
Ξέρει τους ανθρώπους που είναι αντίθετοι με την ιδέα της αμερικανικής ηγεμονίας, είναι υπέρ του διαλόγου και θα του σταθούν στην μάχη εναντίον της ολιγαρχίας, του Κογκρέσου, του στρατιωτικού και βιομηχανικού συμπλέγματος, των μεγάλων τραπεζών, των κολοσσών της ενέργειας, της μπίζνας των αγροτικών προϊόντων, και του ισραηλινού λόμπι; Χρειάζεται 200 ανθρώπους γύρω του και από αυτούς οι 30 είναι θεμελιώδεις, έχουν συχνά περισσότερη εξουσία από τον πρόεδρο γιατί μπορούν να τον φέρουν προ τετελεσμένων γεγονότων. Τους έχει αυτούς τους 30; Δεν ξέρω.
Για το ενδεχόμενο του πυρηνικού ολέθρου
2. Η Ρωσία προς το Κόμμα του Πολέμου: Τα βλέπω
του Pepe Escobar
25 Οκτωβρίου 2016
Ο Ψυχρός Πόλεμος βερσιόν 2.0 έφτασε σε άνευ προηγουμένου επίπεδα υστερίας. Και όμως, ο θερμός πόλεμος δεν πρόκειται να ξεσπάσει ούτε πριν, ούτε μετά την ημέρα των προεδρικών εκλογών της 8ης Νοεμβρίου.
Από τον μηχανισμό (μετρητών) της Clinton – που υποστηρίζεται από τα νεοφιλελεύθερα think tank και ΜΜΕ – έως το βρετανικό κατεστημένο και τα δικά του φερέφωνα των μέσων, οι Αγγλο-Αμερικανοί που έχουν αυτοανακηρυχθεί “ηγέτες του ελεύθερου κόσμου” ξεσηκώνονται με την δαιμονοποίηση της Ρωσίας του "Πουτινισμού” σε πυρακτωμένα επίπεδα.
Και παρ' όλα αυτά κανένας πόλεμος δεν πρόκειται να ξεσπάσει – ούτε πριν, ούτε μετά τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ στις 8 Νοεμβρίου. Όλο αυτό το παραλήρημα φόβου και απέχθειας δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια μπλόφα.
Ας αρχίσουμε με την ναυτική δύναμη της Ρωσίας καθ' οδόν προς την Συρία, που οδηγεί το επίσημα χαρακτηρισμένο σαν “φέρον αεροπλάνα βαρύ καταδρομικό” Admiral Kuznetsov, το οποίο θα σταθμεύσει στην ανατολική Μεσόγειο τουλάχιστον μέχρι τον Φεβρουάριο του 2017, υποστηρίζοντας τις επιχειρήσεις εναντίον όλων των συνδυασμών τζιχαντιστών/σαλαφιτών.
Το Admiral Kuznetsov είναι πλήρως εξοπλισμένο με οπλικά συστήματα, επιφανείας, αέρος, πυροβολικού και υποβρυχίων στόχων και είναι σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό του απέναντι σε ένα ευρύ φάσμα απειλών, αντίθετα με τα σκάφη του ΝΑΤΟ.
Ως ήταν αναμενόμενο, το NATO χτυπάει κουδούνια συναγερμού ότι “ολόκληρος ο Βόρειος Στόλος” μαζί με τον Στόλο της Βαλτικής, σπεύδει στην Μεσόγειο. Λάθος. Είναι μόνο μέρος του Βόρειου Στόλου και εκείνος της Βαλτικής έχει μείνει στην θέση του.
Το σημείο κλειδί της υπόθεσης είναι ότι όταν στις ικανότητες της ρωσικής τακτικής ναυτικής δύναμης προστεθούν τα συστήματα πυραύλων S-300/S-400 που βρίσκονται ήδη στην Συρία, η Ρωσία θα είναι εκ των πραγμάτων στο επίπεδο δύναμης πυρός του 6ου Στόλου των ΗΠΑ.
Σαν να μην έφτανε αυτό, όπως αυτή η περιεκτική στρατιωτική ανάλυση διευκρινίζει, η Ρωσία έχει ουσιαστικά “δημιουργήσει την δική της ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Συρία. Και μια αμερικανική no-fly zone, που προωθεί μανιωδώς η Hillary Clinton, “είναι τώρα αδύνατο να κατορθωθεί”.
Αυτό θα ήταν περισσότερο από αρκετό για να δει κανείς την ανημπόρια που μετατράπηκε σε καθαρή οργή που επέδειξαν το Πεντάγωνο και τα νεοφιλελεύθερα προτεκτοράτα του.
Προσθέστε σ' αυτό τον ανοιχτό πόλεμο μεταξύ του Πενταγώνου και της CIA στο θέατρο των επιχειρήσεων της Συρίας, όπου το Πεντάγωνο υποστηρίζει τους Κούρδους του YPG, οι οποίοι δεν είναι υποχρεωτικά υπέρ της αλλαγής καθεστώτος στην Δαμασκό, ενώ η CIA υποστηρίζει τον περαιτέρω εξοπλισμό των “μετριοπαθών επαναστατών”, που συνδέονται ή είναι διαποτισμένοι από την al-Qaeda.
Πλήρως ανταποκρινόμενες στο σήμα κατατεθέν της σχολής εξωτερικής πολιτικής “Το Τρίο Στούτζες” της κυβέρνησης Obama, οι αμερικανικές απειλές ξεπέρασαν την φοβερή μαγκούρα του Negan στη νέα σειρά επεισοδίων των The Walking Dead (ΣτΜ, Τηλεοπτική σειρά στην οποία πρωταγωνιστεί ο ήρωας Negan που χαρακτηρίζεται για την χυδαιολογία του).
Ο επικεφαλής του Πενταγώνου Ash Carter, πιστοποιημένος νεοφιλελεύθερος, απείλησε με “συνέπειες”, όπως πιθανά χτυπήματα κατά των δυνάμεων του Συριακού Αραβικού Στρατού (ΣΑΣ) για να “τιμωρηθεί το καθεστώς” την στιγμή που το ίδιο το Πεντάγωνο είχε παραβιάσει την συμφωνία κατάπαυσης πυρός των Kerry-Lavrov. Ο Πρόεδρος Obama κάθισε και το σκέφτηκε. Και στο τέλος, έκανε πίσω.
Έτσι θα είναι στο χέρι της εκλεγμένης από τώρα – από όλο το αμερικανικό κατεστημένο – Hillary Clinton να πάρει την μοιραία απόφαση. Δεν θα μπορέσει να φτιάξει μια no-fly zone – επειδή την έχει φτιάξει ήδη η Ρωσία. Και αν αποφασίσει να “τιμωρήσει το καθεστώς”η Μόσχα έχει ήδη τηλεγραφήσει, μέσω του εκπρόσωπου τύπου του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας υποστράτηγου Igor Konashenkov, ότι θα υπάρξουν οπωσδήποτε “συνέπειες” μια και θα έχει επιβληθεί ένας “σκιώδης” θερμός πόλεμος.
Ο Sun Tzu δεν χτυπάει πρώτος (1)
Η Ουάσινγκτον βέβαια, επιφυλάσσει για τον εαυτό της την πυρηνική δυνατότητα του “πρώτου χτυπήματος” την οποία υποστηρίζει πλήρως η Hillary Clinton (ο Donald Trump όχι, και μέχρι τώρα έχει δαιμονοποιηθεί γι' αυτό). Αν επιτρέψουμε στην παρούσα υστερία να μετατραπεί πραγματικά σε πυρηνική, τότε θα πρέπει να λάβουμε υπ' όψη την περίπτωση του αντιπυραυλικού συστήματος S-500, το οποίο στην ουσία σφραγίζει τον εναέριο χώρο της Ρωσίας. Η Μόσχα δεν θα το παραδεχτεί επίσημα γιατί αυτό θα εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου κούρσα εξοπλισμών.
Μια πηγή των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ σε στενές επαφές με τους Κυρίαρχους του Σύμπαντος αλλά που ταυτόχρονα είναι εναντίον του Ψυχρού Πολέμου βερσιόν 2.0 γιατί τον θεωρεί “αντιπαραγωγικό”, προσθέτει την λεπτή διαφορά: “Οι ΗΠΑ έχουν χάσει την κούρσα των εξοπλισμών, συμπεριλαμβανομένων των τρισεκατομμυρίων δολαρίων για περιττούς και ατέλειωτους πολέμους στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στην Συρία, στην Λιβύη, και τώρα δεν είναι πια μια παγκόσμια δύναμη καθώς δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους με τους παρωχημένους πυραύλους τους, το THAAD, το Patriot και το Βαλλιστικό Αμυντικό Σύστημα Εδάφους Aegis, εναντίον των Ρωσικών Διηπειρωτικών Βαλλιστικών Πυραύλων (ICBM), πόσο μάλλον που οι Ρώσοι έχουν σφραγίσει τον εναέριο χώρο τους. Οι Ρώσοι ίσως να βρίσκονται ακόμα και τέσσερις γενιές μπροστά από τις ΗΠΑ”.
Επιπλέον, στις παύσεις των μυστικών σχεδιασμών πολέμου, το Πεντάγωνο γνωρίζει, και το Ρωσικό Υπουργείο Άμυνας επίσης γνωρίζει, ότι στην περίπτωση που κάποιος Δρ. Strangelove εξαπολύσει ένα πρώτο προληπτικό πυρηνικό χτύπημα εναντίον της Ρωσίας, ο ρωσικός πληθυσμός θα προστατευθεί με τα αμυντικά πυραυλικά του συστήματα καθώς και καταφεύγοντας στα πυρηνικά καταφύγια στις μεγάλες πόλεις. Οι προειδοποιήσεις στην ρωσική τηλεόραση δεν έλειψαν. Ο πληθυσμός γνωρίζει που πρέπει να πάει στην – τρομακτική – περίπτωση πυρηνικού πολέμου.
Περιττό να προσθέσω ότι στην φρικτή περίπτωση ενός αμερικανικού πρώτου πυρηνικού χτυπήματος, όλα αυτά τα παιχνίδια πολέμου σε στυλ 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ανατολική Ευρώπη, θα μετατραπούν σε έναν σωρό διαφημιστικά κόλπα προπαγάνδας χωρίς νόημα.
Πως λοιπόν η Μόσχα τα κατάφερε όλα αυτά; Σύμφωνα με την ίδια αμερικανική πηγή, “αφαίρεσαν σχεδόν ολόκληρο τον στρατιωτικό τους προϋπολογισμό από τον δηλωμένο και επίσημο ομοσπονδιακό προϋπολογισμό, αποκοιμίζοντας την Δύση και κάνοντας την να σκέφτεται ότι η Ρωσία δεν ήταν ικανή να αντέξει μια μαζική στρατιωτική αναδιοργάνωση και ότι δεν είχαν τίποτα να φοβηθούν από την Ρωσία γιατί είχε τελειώσει σαν παγκόσμια δύναμη.
Ο [δηλωμένος] στρατιωτικός προϋπολογισμός ήταν αμελητέος, άρα η CIA δεν είχε τίποτα για να ανησυχεί. Εάν ο Πούτιν έδειχνε δημόσια την γιγάντια στρατιωτική αναδόμηση της Ρωσίας, η Δύση θα έπαιρνε αμέσως “διορθωτικά” μέτρα όπως έκανε το 2014 όταν συνέτριψε την τιμή του πετρελαίου”.
Η κατάληξη τώρα είναι ένα Πεντάγωνο εντελώς απροετοίμαστο για θερμό πόλεμο – παρ' όλο που απειλεί και μπλοφάρει με την Ρωσία σε καθημερινή βάση. “Όπως σημείωσε ο Brzezinski, αν είναι αυτή η περίπτωση σημαίνει ότι οι ΗΠΑ έχουν πάψει να είναι μια παγκόσμια δύναμη. Οι ΗΠΑ μπορεί να συνεχίσουν να μπλοφάρουν, αλλά όσοι συμμαχούν μαζί τους δεν θα έχουν που να κρυφτούν εάν κάποιος “δει” την μπλόφα, όπως γίνεται τώρα στην Συρία”.
Η πηγή των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ είναι ανένδοτη στο ότι “μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές αναδομήσεις της ιστορίας έλαβε χώρα κάτω από την μύτη της επικεφαλής της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας Elvira Nabiullina και του Ρωσικού Υπουργείου Οικονομικών ενώ η CIA ακόμα περιμένει αυτό που θεωρούν ως αναπόφευκτη ρωσική κατάρρευση.
Η CIA θα περιμένει στην αιωνιότητα και για πάντα την κατάρρευση της Ρωσίας. Αυτή η κίνηση ήταν ιδιοφυής. Και αποδεικνύει ότι η CIA, η οποία είναι τόσο πνιγμένη από εισερχόμενα δεδομένα που αδυνατεί να βγάλει οποιαδήποτε άκρη, πρέπει να αναδιοργανωθεί ριζικά. Επιπλέον, ολόκληρο το στρατιωτικό σύστημα προμηθειών των ΗΠΑ πρέπει να αναδιοργανωθεί καθώς δεν θα αντέξει ποτέ στον ανταγωνισμό εάν νέα οπλικά προγράμματα όπως το F-35 παίρνουν είκοσι χρόνια να υλοποιηθούν και τελικά αποδεικνύονται παρωχημένα πριν ακόμα μπουν στην υπηρεσία. Οι Ρώσοι έχουν ένα πενταετές πρόγραμμα ανάπτυξης για κάθε νέο οπλικό σύστημα και βρίσκονται μπροστά από εμάς σε κάθε κρίσιμο πεδίο”.
Αν αυτή η ανάλυση είναι σωστή, αντιτίθεται ακόμα και στις καλύτερες και πιο ακριβείς ρωσικές εκτιμήσεις, σύμφωνα με τις οποίες το στρατιωτικό δυναμικό μπορεί να είναι ισχυρό, ασύμμετρα, αλλά ακόμα πολύ κατώτερο από την στρατιωτική ισχύ των ΗΠΑ.
Οι καλά πληροφορημένοι Δυτικοί αναλυτές γνωρίζουν ότι η Μόσχα ποτέ δεν καυχιέται για τις στρατιωτικές της αναδομήσεις – και κατέχει περισσότερο από όσο χρειάζεται το στοιχείο του αιφνιδιασμού. Περισσότερο από ένα “τα βλέπω” στην αμερικανική μπλόφα, είναι οι τακτικές Sun Tzu της Μόσχας που προκαλούν την υπερβολική πολυλογία της Ουάσινγκτον.
(1) Sun Tzu. Κινέζος στρατηγός, πολεμικός μελετητής και φιλόσοφος του 6ου πΧ αιώνα. Έγραψε την περίφημη στρατηγική μελέτη “Η Τέχνη του Πολέμου”
Μετάφραση ο Γιώργος του Κλικ
Πηγή: sputniknews
3. “Ωωωπ!” — Παγκόσμιος Πόλεμος!
Του Dmitry Orlov (1)
11 Οκτωβρίου 2016
Την τελευταία εβδομάδα λαμβάνω μια σταθερή ροή μηνυμάτων email που ζητούν να μάθουν αν ένας ολοκληρωτικός πυρηνικός πόλεμος είναι έτοιμος να ξεσπάσει ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ρωσία. Έχω παρατηρήσει την εξέλιξη της κατάστασης λίγο πολύ με προσοχή, και έχω πει την γνώμη μου, εν συντομία, προς μεγάλη ανακούφιση λίγων ανθρώπων. Τώρα θα προσπαθήσω να διαδώσω την χαρά ευρύτερα. Με λίγα λόγια, από τη μία πλευρά, ο ολοκληρωτικός πυρηνικός αφανισμός παραμένει πολύ απίθανος, αν εξαιρέσουμε ένα ατύχημα. Αλλά, από την άλλη πλευρά, ένα τέτοιο ατύχημα δεν είναι καθόλου αδύνατο, γιατί όταν πρόκειται για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ το "Ωωωπ!" φαίνεται ότι είναι επιχειρησιακός όρος.
Ένας λόγος για να είμαστε χαρούμενοι είναι ότι οποιοδήποτε σχέδιο για επίθεση στην Ρωσία είναι βέβαιο ότι θα βουλιάξει στην γραφειοκρατία. Τα σχέδια μάχης καταστρώνονται από στελέχη μέσου βαθμού μέσα στο στρατιωτικό κατεστημένο των ΗΠΑ, εγκρίνονται και διαβιβάζονται ψηλότερα στην αλυσίδα της διοίκησης από ανθρώπους μεγαλύτερου βαθμού και τελικά υπογράφονται από τους κορυφαίους βαθμοφόρους του Πενταγώνου και από τους πολιτικούς συνεργούς τους. Οι κορυφαίοι βαθμοφόροι και οι πολιτικοί μπορεί να είναι παραληρητικοί, μεγαλομανείς και ακούσια αυτοκτονικοί, αλλά οι άνθρωποι του μέσου βαθμού που αναπτύσσουν τα σχέδια μάχης είναι σπάνια αυτοκτονικοί. Αν ένα συγκεκριμένο σχέδιο δεν έχει καμία σοβαρή πιθανότητα νίκης, αλλά είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει αυτούς και τις οικογένειές τους και τους φίλους τους να εξανεμιστούν σε μια πυρηνική έκρηξη, είναι απίθανο να το προτείνουν.
Ένας άλλος λόγος για να είμαστε χαρούμενοι είναι ότι η Ρωσία έχει περιορίσει προσεκτικά τις επιλογές του Πενταγώνου. Ένα σχέδιο που, στη λαϊκή φαντασία, θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο με τη Ρωσία, θα ήταν η επιβολή μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Συρία. Αυτό που σε πολλούς διαφεύγει είναι ότι δεν είναι δυνατόν να επιβληθεί μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων σε μια χώρα με ένα αρκετά ισχυρό σύστημα αεράμυνας, όπως η Συρία. Σαν πρώτο βήμα, το σύστημα αεράμυνας θα πρέπει να εξουδετερωθεί και η αεροπορική επιχείρηση για να γίνει αυτό θα ήταν πολύ δαπανηρή και θα προκαλούσε μαζικές απώλειες τόσο σε εξοπλισμό όσο και σε προσωπικό. Στη συνέχεια όμως, οι Ρώσοι έκαναν αυτό το βήμα σημαντικά χειρότερο με την εισαγωγή του συστήματος S-300. Αυτό είναι ένα αυτόνομο, κινητό σύστημα εντοπισμού που μπορεί να καταρρίψει αντικείμενα στο μεγαλύτερο μέρος της Συρίας και σε μέρος της Τουρκίας. Είναι πολύ δύσκολο να παρακολουθηθεί, γιατί μπορεί να χρησιμοποιήσει τακτικές "πυροβολώ και φεύγω", εξαπολύοντας μια επίθεση και διαφεύγοντας μακριά προς μια τυχαία κατεύθυνση πάνω από ανώμαλο έδαφος.
Τελευταίος στη λίστα μου των λόγων για τους οποίους ο πόλεμος με την Ρωσία παραμένει απίθανος είναι ότι δεν υπάρχει σπουδαίος λόγος για να ξεκινήσει, υποθέτοντας ότι οι ΗΠΑ συμπεριφέρονται ορθολογικά. Επί του παρόντος, ο μεγαλύτερος λόγος για να ξεκινήσει ένας πόλεμος είναι ότι ο συριακός στρατός κερδίζει τη σύγκρουση στο Χαλέπι. Μόλις το Χαλέπι επιστρέψει στα χέρια της κυβέρνησης και οι τζιχαντιστές που υποστηρίζουν οι ΗΠΑ το βάλουν στα πόδια, ο συριακός εμφύλιος σε μεγάλο βαθμό θα τελειώσει, και η ανοικοδόμηση θα ξεκινήσει. Αυτό το αποτέλεσμα φαίνεται όλο και πιο αναπόφευκτο, και το αμερικανικό σχέδιο να δούμε μια μαύρη σημαία να κυματίζει πάνω από τη Δαμασκό ναυαγεί. Τώρα, δεδομένου ότι, όπως πιστεύεται, στους Αμερικανούς δεν αρέσει να χάνουν, και δεδομένου ότι αυτοί που δεν ξέρουν να χάνουν μπορεί μερικές φορές να κάνουν τυχαία και αυτοκαταστροφικά πράγματα, η εξέλιξη αυτή μπορεί να οδηγήσει σε κάποια τρελή περιπέτεια για να διασώσουν την πενταετή αποστολή τους για την ανατροπή του Άσαντ. Ναι, υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι οι Αμερικανοί δεν ξέρουν να χάνουν: απλά κοιτάξτε το εμπορικό εμπάργκο που επί μισό αιώνα έχει επιβάλλει εναντίον της Κούβας. Μα τα πικρά ποτήρια δεν τους έχουν κάνει ακόμα να μετατραπούν σε αποβλακωμένους αυτόχειρες.
Ο πιο συνηθισμένος λόγος που κάνει τους ανθρώπους να σκέφτονται ότι ένας πόλεμος με τη Ρωσία είναι πιθανός, ή ακόμα και αναπόφευκτος, προέρχεται από την φράση “αντι-ρωσική υστερία”. Πράγματι, αν δώσεις προσοχή στον κυρίαρχο Τύπο στις ΗΠΑ (πράγμα που σπάνια κάνω πια) μπορεί να παρατηρήσεις ότι οι υστερικοί θόρυβοι αρχίζουν να υπερκαλύπτουν την συνήθη δυσωδία της παραπληροφόρησης. Αλλά σε μένα φαίνεται ότι η αντι-ρωσική υστερία είναι ένα παράπλευρο προϊόν της υστερίας εναντίον του Τραμπ. Ολόκληρος ο εταιρικός τύπος είναι πίσω από την Κλίντον, και η στρατηγική της Κλίντον, όσο και θλιβερό και αν ακούγεται, είναι να ισχυρίζεται ότι ο Τραμπ είναι το παιδί για τα θελήματα του Πούτιν, οπότε η στρατηγική είναι να δαιμονοποιούν τον Πούτιν, ελπίζοντας ότι μέρος της δαιμονοποίησης θα καταλήξει στον Τραμπ. Αυτό δεν αποδίδει. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ δείχνουν ότι ο Πούτιν είναι πιο δημοφιλής και από την Κλίντον και από τον Τραμπ. Αυτή η μικρή λεπτομέρεια ξεκαθαρίζει το πραγματικό πρόβλημα στις ΗΠΑ: σύμφωνα με τα αθάνατα λόγια του αμίμητου Vladimir Zhirinovsky, ηγέτη των Φιλελεύθερων Δημοκρατών της Ρωσίας, η Κλίντον δεν έχει τα προσόντα να διαχειριστεί ούτε ένα παράρτημα των δημόσιων λουτρών, ενώ ο Τραμπ έχει ακόμη λιγότερη εμπειρία εθνικής ηγεσίας από εκείνη. Από την άλλη πλευρά, η εμπειρία εθνικής ηγεσίας της Κλίντον ήταν, όπως το θέτει ο Τραμπ, “μια καταστροφή”, και έτσι ο Τραμπ θα μπορούσε να πετύχει πολύ περισσότερο από την Κλίντον με την ανάθεση όλων των προεδρικών αρμοδιοτήτων σε ένα ιδιαίτερα όμορφο θάμνο του κήπου με τις τριανταφυλλιές του Λευκού Οίκου.
Για να συνοψίσουμε: οι λόγοι για τους οποίους ο πόλεμος με την Ρωσία είναι απίθανος είναι ότι:
1. Οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες των ΗΠΑ δεν είναι αυτοκτονικοί
2. Δεν υπάρχει καμία στρατιωτική στρατηγική να ακολουθήσουν
3. Δεν υπάρχει πειστικός λόγος για τις ΗΠΑ να ξεκινήσουν πόλεμο κατά της Ρωσίας
4. Η Ρωσία δεν είναι ο εχθρός. Το Aλτσχάιμερ είναι.
Όμως η ανησυχία ότι ένας πόλεμος με τη Ρωσία θα μπορούσε να ξεσπάσει από ατύχημα παραμένει. Βλέπετε, όταν πρόκειται για την αμερικανική εξωτερική πολιτική, η επιχειρησιακή λέξη φαίνεται να είναι "Ωωωπ!"
Ας κάνουμε ένα σύντομο ταξίδι στην μνήμη. Οι Αμερικανοί ανέτρεψαν επιτυχώς τις Σοβιετικές προσπάθειες στο Αφγανιστάν με τον εξοπλισμό και την εκπαίδευση μουσουλμάνων εξτρεμιστών (που τότε ονομάζονταν μουτζαχεντίν, ή αγωνιστές της ελευθερίας). Αυτό είναι το μόνο παράδειγμα όπου η αμερικανική "τρομοκρατία μέσω αντιπροσώπου" δούλεψε. Εφευρέθηκε για την περίπτωση εκείνη από τον Zbigniew Brzezinski και τον Jimmy Carter, και ήταν ένα σχέδιο καταστροφής του Αφγανιστάν προκειμένου να σωθεί, και πραγματικά λειτούργησε, αλλά μόνο όσον αφορά στην καταστροφή του Αφγανιστάν. Από τότε, έχει αποτύχει κάθε φορά και σε κάθε επίπεδο, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τους Αμερικανούς να συνεχίζουν να προσπαθούν να το χρησιμοποιήσουν.
Δοκίμασαν στην Τσετσενία, με τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό των αυτονομιστών της Τσετσενίας, αλλά εκεί επικράτησε η Ρωσία και η Τσετσενία είναι πλέον ένα ειρηνικό μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Και, φυσικά, το προσπαθούν στη Συρία τα τελευταία πέντε χρόνια, με τα ίδια φτωχά αποτελέσματα. Αν η Συρία ακολουθήσει το μοτίβο της Τσετσενίας, σε μια δεκαετία θα είναι μια ενιαία, κοσμική δημοκρατία, με ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές, ξαναχτισμένη με ρωσική και κινεζική βοήθεια και με το Χαλέπι να διαθέτει ένα λαμπερό ορίζοντα που θα ανταγωνίζεται το ανοικοδομημένο Γκρόζνι της Τσετσενίας. Εν τω μεταξύ, οι Αμερικανοί θα συνεχίσουν αναμφίβολα να προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν την "τρομοκρατία μέσω αντιπροσώπου" αλλού.
Θα υπέθετε κανείς ότι μετά την αποτυχία τους στην υποστήριξη των “μαχητών της ελευθερίας” στην Τσετσενία, οι Αμερικανοί σχεδιαστές στρατηγικής θα μπορούσαν να είχαν χωνέψει ένα απλό μάθημα: η “τρομοκρατία μέσω αντιπροσώπου” δεν λειτουργεί. Δύσκολα όμως μαθαίνουν από τα λάθη τους, και έτσι δεν το έχουν χωνέψει. Αντ' αυτού, συνεχίζουν να ποντάρουν στην ίδια αποτυχημένη τακτική. Ενώ χρησιμοποιούσαν τρομοκράτες για να αντικρούσουν τους Σοβιετικούς στο Αφγανιστάν, κατά λάθος δημιούργησαν τους Ταλιμπάν. Ύστερα εισέβαλαν στο Αφγανιστάν και πολεμάνε τους Ταλιμπάν τα τελευταία 15 χρόνια, όλο και λιγότερο επιτυχώς όσο περνάει ο χρόνος.
Μια και η "η τρομοκρατία μέσω αντιπροσώπου" απέτυχε ως στρατηγική ενάντια στους εχθρούς τους, οι Αμερικανοί αποφάσισαν να την χρησιμοποιήσουν εναντίον του εαυτού τους. Μια τρομοκρατική επίθεση που υποτίθεται ότι διαπράχθηκε στις 9/11 από τους ανθρώπους που είχαν εκπαιδεύσει και εξοπλίσει στο Αφγανιστάν, μετονομασμένους σε “Αλ Κάιντα” τους ώθησε να επιτεθούν στο Ιράκ. Δεν υπήρχαν τρομοκράτες στο Ιράκ εκείνη την εποχή, αλλά οι Αμερικανοί διόρθωσαν γρήγορα αυτό το πρόβλημα. Πρώτα διέλυσαν τον ιρακινό στρατό, φυλάκισαν πολλούς από τους ανώτερους αξιωματικούς του, και προσπάθησαν να σχηματίσουν ένα νέο ιρακινό στρατό, που συμπτωματικά ονόμασαν NIC, δηλαδή "Νέο Ιρακινό Σώμα", μακαρίως αγνοώντας ότι "NIC" τυχαίνει να σημαίνει "γ@@@" στην τοπική αργκό. Στο μεταξύ, οι ιρακινοί αξιωματικοί που φυλακίστηκαν είχαν πολλές ευκαιρίες να κακοφορμίσουν, να δικτυωθούν και να έρθουν σε επαφές, ώστε μετά την απελευθέρωση τους να ιδρύσουν το ISIS, το οποίο στη συνέχεια κατέλαβε ένα μεγάλο τμήμα του Ιράκ, ύστερα τη Συρία... Θα μπορούσα να συνεχίσω και να παραθέσω καταλόγους στοιχείων σχετικά με τις ατέλειωτες περιπέτειες της Αμερικής με την τρομοκρατία. Το θέμα είναι ότι όλα αυτά είναι μια κωμωδία λαθών, και ο επιχειρησιακός τους όρος φαίνεται να είναι "Ωωωπ!"
Οι Αμερικανοί είναι τώρα χωρίς εθνική ηγεσία (ούτε ο Ομπάμα ούτε η Κλίντον, ούτε ο Τραμπ πληρούν τις προϋποθέσεις), χωρίς ένα σχέδιο (το Σχέδιο Β για την Συρία δεν είναι καθόλου ένα σχέδιο), και περιορίζονται και ανακόπτονται προσεκτικά από άλλα έθνη, που συνειδητοποιούν ότι ακόμα και γερασμένες και εξασθενημένες οι ΗΠΑ παραμένουν επικίνδυνες. Σε απάντηση, οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν αναμφίβολα να δημιουργούν μικρής κλίμακας μπελάδες σε όλο τον κόσμο, εξακολουθώντας να προσπαθούν να κάνουν χρήση της “τρομοκρατίας μέσω αντιπροσώπου”, ενώ σε τακτά χρονικά διαστήματα θα αυτοτραυματίζονται, υποστηρίζοντας ότι ήταν δουλειά της τρομοκρατίας προκειμένου να είναι σε θέση να παριστάνουν το θύμα. Οι προσπάθειες αυτές είναι πιθανό να είναι το ίδιο αυτοκαταστροφικές όπως και οι προηγούμενες, αλλά κάποιες μπορεί κατά λάθος να ξεφύγουν και να προκαλέσουν μια ευρύτερη σύρραξη.
Έτσι πιστεύω ότι είναι ασφαλές να συμπεράνω ότι η μεγαλύτερη πιθανή αιτία που απομένει για ένα μεγάλο πόλεμο μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας είναι ένα ακόμη αμερικανικό "Ωωωπ!" Ωστόσο, οι Ρώσοι διπλωμάτες, οι ειδικοί σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και οι στρατιωτικοί είναι ικανοί επαγγελματίες και είναι αφοσιωμένοι στην παρεμπόδιση ακριβώς ενός τέτοιου ατυχήματος. Θα εξακολουθήσουν να συμμετέχουν σε διαπραγματεύσεις με την αμερικανική πλευρά σε πολλαπλά επίπεδα, διατηρώντας ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας ανά πάσα στιγμή. Αν και μερικοί άνθρωποι είχαν κατά κάποιο τρόπο την λανθασμένη αντίληψη ότι οι ΗΠΑ έχουν διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις με την Ρωσία, αυτό που στην πραγματικότητα έχει συμβεί είναι ότι οι ΗΠΑ έχουν αναστείλει τις διμερείς διαπραγματεύσεις με την Ρωσία για το θέμα της Συρίας, ενώ οι πολυμερείς προσπάθειες συνεχίζονται.
Αλλά οι Αμερικανοί δεν θα πρέπει να λειτουργούν με την παρανόηση ότι οι Ρώσοι θα παραμείνουν για πάντα εξυπηρετικοί. Πρόσφατα, οι Ρώσοι τα έψαλλαν άγρια στους Αμερικανούς για τον "τυχαίο" βομβαρδισμό των συριακών στρατευμάτων στο Deir-ez-Zor, που ήταν σαφώς συντονισμένος με το ISIS που πέρασε στην επίθεση αμέσως μετά την αεροπορική επιδρομή. Αυτό το περιστατικό, το οποίο ήταν μια σαφής παραβίαση της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός, οδήγησε τους Ρώσους να χαρακτηρίσουν τους Αμερικανούς με μια ιδιαίτερα βαριά ρωσική λέξη: "недоговороспособные" – δηλαδή “ανίκανους να τιμήσουν μια συμφωνία”. Ορισμένοι παρατηρητές θεωρούν ότι το φιάσκο στο Deir-ez-Zor αφήνει να εννοηθεί ότι η κυβέρνηση Ομπάμα δεν έχει πλέον τον έλεγχο του Πενταγώνου, που τώρα τρέχει στην αυλή σαν ένα ακέφαλο κοτόπουλο. Ο ισχυρισμός αυτός ενισχύεται από το γεγονός ότι οι Αμερικανοί ή οι τρομοκράτες πληρεξούσιοι τους, στη συνέχεια βομβάρδισαν μια ανθρωπιστική νηοπομπή και προσπάθησαν να ρίξουν το φταίξιμο στους Ρώσους.
Οι Ρώσοι ακύρωσαν επίσης μια συμφωνία – την μόνη συνθήκη μείωσης των εξοπλισμών που ο Ομπάμα κατάφερε να διαπραγματευτεί κατά τη διάρκεια ολόκληρης της οκταετούς θητείας του – για να απαλλαγούμε από το πλεόνασμα πλουτωνίου, λόγω της αμερικανικής αποτυχίας να κάψουν το μερίδιο τους από πλουτώνιο σε έναν αναπαραγωγό αντιδραστήρα που είχαν συμφωνήσει να κατασκευάσουν για το σκοπό αυτό στο Savannah River της πολιτείας της Georgia. Οι αναπαραγωγοί αντιδραστήρες είναι ζόρικη περίπτωση, και τα περισσότερα από τα πυρηνικά έθνη έχουν αποτύχει στην κατασκευή και λειτουργία τους. Οικονομικά δεν έχουν νόημα, και, όπως οι αντιδραστήρες σύντηξης, θα παραμείνουν για πάντα “μια πηγή ενέργειας για το μέλλον”. Παρ' όλα αυτά, οι Αμερικανοί υπέγραψαν να κατασκευάσουν και να λειτουργήσουν έναν. Τέλειωσε.
Οι Αμερικανοί δέχτηκαν την τιμωρία τους χωρίς να ακουστεί ούτε κλαψούρισμα στον εθνικό τύπο, ο οποίος ήταν σε κάθε περίπτωση πιθανότατα πολύ απασχολημένος με το να είναι υστερικός. Ίσως αυτοί είναι αναποτελεσματικοί τρόποι να τους προσβάλει κανείς. Παρ' όλα αυτά, προτιμώ να το εκλάβω αυτό σαν ένα ελπιδοφόρο σημάδι ότι ο ασθενής παραμένει τουλάχιστον κάπως ορθολογικός.
Όσον αφορά το δυσάρεστο ιατρικό πρόβλημα της αντι-ρωσικής υστερίας... Είμαι βέβαιος ότι κάποιοι άρτια εκπαιδευμένοι Ρώσοι ψυχολόγοι και ψυχίατροι είναι έτοιμοι να βοηθήσουν και μ' αυτό.
(1) Ο Dmitry Orlov είναι Ρωσο-Αμερικανός και ζει στις ΗΠΑ από την ηλικία των 12 ετών. Είναι μηχανικός και συγγραφέας σε θέματα οικονομίας, οικολογίας και πολιτικής. Είναι γνωστός για το βιβλίο του “Reinventing Collapse:The Soviet Example and American Prospects” (2008) στο οποίο προβλέπει την κατάρρευση των Ηνωμένων Πολιτειών σαν αποτέλεσμα τεράστιων στρατιωτικών προϋπολογισμών, κυβερνητικών ελλειμμάτων, αδρανούς πολιτικού συστήματος και πτώσης της παραγωγής πετρελαίου. Υποστηρίζει ότι η κατάρρευση των ΗΠΑ δεν θα είναι ήπιας μορφής όπως συνέβη με την ΕΣΣΔ.
Μετάφραση ο Γιώργος του Κλικ
Πηγή: cluborlov
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου